ὀξύκομος: Difference between revisions
Νοεῖν γάρ ἐστι κρεῖττον καὶ σιγὴν ἔχειν → Bene iudicare maius est silentio → Klar denken ist ja besser und verschwiegen sein
(29) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀξύκομος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (σχετικά με τον αχινό ή τον σκαντζόχοιρο) αυτός που έχει σκληρές και αιχμηρές [[τρίχες]], αγκάθια<br /><b>2.</b> (σχετικά με το [[ελάφι]]) αυτός που έχει αιχμηρά κέρατα<br /><b>3.</b> (σχετικά με [[ψάρι]]) αυτός που έχει κοφτερά αγκάθια<br /><b>4.</b> (σχετικά με το [[πεύκο]]) αυτός που έχει βελονοειδή φύλλα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κομος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κόμη]] «μαλλιά»), <b>πρβλ.</b> <i>χρυσό</i>-<i>κομος</i>]. | |mltxt=[[ὀξύκομος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (σχετικά με τον αχινό ή τον σκαντζόχοιρο) αυτός που έχει σκληρές και αιχμηρές [[τρίχες]], αγκάθια<br /><b>2.</b> (σχετικά με το [[ελάφι]]) αυτός που έχει αιχμηρά κέρατα<br /><b>3.</b> (σχετικά με [[ψάρι]]) αυτός που έχει κοφτερά αγκάθια<br /><b>4.</b> (σχετικά με το [[πεύκο]]) αυτός που έχει βελονοειδή φύλλα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κομος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κόμη]] «μαλλιά»), <b>πρβλ.</b> <i>χρυσό</i>-<i>κομος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὀξύκομος:''' -ον, αυτός που έχει αιχμηρό [[φύλλωμα]], λέγεται για [[πεύκο]], σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A with pointed hair, of the porcupine, Opp.C.2.599 ; of a stag, ib.194 ; of a pine, App.Anth.5.46 ; with pointed spines, of a fish, Marc.Sid.21.
German (Pape)
[Seite 353] mit spitzem Haare, vom Igel, der Stacheln statt der Haare hat, Opp. Hal. 2, 225; – mit spitzem Laube, vom Nadelholz, πεύκη, Ep. ad. 291 a (App. 129).
Greek (Liddell-Scott)
ὀξύκομος: -ον, ὁ ἔχων τρίχας ὀξείας, ἐπὶ τοῦ ἀκανθοχοίρου, Ὀππ. Ἁλ. 2. 599· ἐπὶ ἐλάφου, αὐτόθι 194· ἐπὶ πίτυος, Ἀνθ. Π. παράρτ. 129.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 couvert de piquants (hérisson);
2 aux feuilles aiguës (pin).
Étymologie: ὀξύς, κόμη.
Greek Monolingual
ὀξύκομος, -ον (Α)
1. (σχετικά με τον αχινό ή τον σκαντζόχοιρο) αυτός που έχει σκληρές και αιχμηρές τρίχες, αγκάθια
2. (σχετικά με το ελάφι) αυτός που έχει αιχμηρά κέρατα
3. (σχετικά με ψάρι) αυτός που έχει κοφτερά αγκάθια
4. (σχετικά με το πεύκο) αυτός που έχει βελονοειδή φύλλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + -κομος (< κόμη «μαλλιά»), πρβλ. χρυσό-κομος].
Greek Monotonic
ὀξύκομος: -ον, αυτός που έχει αιχμηρό φύλλωμα, λέγεται για πεύκο, σε Ανθ.
