πατροῦχος: Difference between revisions
Εὐχῆς δικαίας οὐκ ἀνήκοος θεός → Numquam deus surdescit ad iustas preces → Der angemessnen Bitte öffnet Gott sein Ohr
(31) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>φρ.</b> «πατροῡχος [[παρθένος]]» — η [[επίκληρος]], η μόνη [[κληρονόμος]] της πατρικής περιουσίας ορφανή [[κόρη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. προέρχεται πιθ. από ένα τ. <i>πατρῳοῦχος</i> <span style="color: red;"><</span> [[πατρῷος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>οῦχος</i> (<b>πρβλ.</b> και [[πατρωϊῶχος]])]. | |mltxt=-ον, Α<br /><b>φρ.</b> «πατροῡχος [[παρθένος]]» — η [[επίκληρος]], η μόνη [[κληρονόμος]] της πατρικής περιουσίας ορφανή [[κόρη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. προέρχεται πιθ. από ένα τ. <i>πατρῳοῦχος</i> <span style="color: red;"><</span> [[πατρῷος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>οῦχος</i> (<b>πρβλ.</b> και [[πατρωϊῶχος]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πατροῦχος:''' ἡ, [[κληρονόμος]] του [[πατέρα]]· [[πατροῦχος]] [[παρθένος]], η [[μόνη]] [[κληρονόμος]], σε Ηρόδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:56, 31 December 2018
English (LSJ)
παρθένος, ἡ,
A heiress, Hdt.6.57 codd. (fort. πατρῳοῦχος, cf. πατρωϊῶχος).
German (Pape)
[Seite 536] παρθένος, ἡ, ein Mädchen, das des Vaters ganzes Vermögen allein geerbt dat, ohne Mütter oder Geschwister zu Miterben zu haben, Her. 6, 57; vgl. XLL., bes. Tim. lex. Plat.; es entspricht dem attischen ἐπίκληρος.
Greek (Liddell-Scott)
πατροῦχος: παρθένος, ἡ, ἡ μόνη κληρονόμος, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν συγκληρονόμον, Ἡρόδ. 6. 57, πρβλ. Ruhnk Tim.· - ἡ Δωρ. λέξ. ἦτο παμῶχος, καὶ ἡ Ἀττ. ἐπίκληρος, - Κατὰ Σουΐδ.: «πατρούχου παρθένου, τῆς ὀρφανῆς καὶ ἐπιλήρου, ᾗ προσήκει τὰ τοῦ πατρὸς ἔχειν».
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui hérite de tous les biens paternels.
Étymologie: πατήρ, ἔχω.
Greek Monolingual
-ον, Α
φρ. «πατροῡχος παρθένος» — η επίκληρος, η μόνη κληρονόμος της πατρικής περιουσίας ορφανή κόρη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προέρχεται πιθ. από ένα τ. πατρῳοῦχος < πατρῷος + -οῦχος (πρβλ. και πατρωϊῶχος)].
Greek Monotonic
πατροῦχος: ἡ, κληρονόμος του πατέρα· πατροῦχος παρθένος, η μόνη κληρονόμος, σε Ηρόδ.
