πολυπαίπαλος: Difference between revisions

From LSJ

Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt

Menander, Monostichoi, 249
(33)
(6)
Line 24: Line 24:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για τους [[Φαίακες]]) πολύ [[πανούργος]]<br /><b>2.</b> (για τον αιθέρα) πολύ στολισμένος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[παίπαλος]] (<span style="color: red;"><</span> [[παιπάλη]] με τη μτφ. σημ. «[[σόφισμα]], [[πανουργία]]», <b>πρβλ.</b> [[παιπάλημα]], [[παιπάλιμος]]), <b>βλ. λ.</b> [[παιπάλη]].
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για τους [[Φαίακες]]) πολύ [[πανούργος]]<br /><b>2.</b> (για τον αιθέρα) πολύ στολισμένος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[παίπαλος]] (<span style="color: red;"><</span> [[παιπάλη]] με τη μτφ. σημ. «[[σόφισμα]], [[πανουργία]]», <b>πρβλ.</b> [[παιπάλημα]], [[παιπάλιμος]]), <b>βλ. λ.</b> [[παιπάλη]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''πολῠπαίπᾰλος:''' -ον, εξαιρετικά [[πανούργος]], σε Ομήρ. Οδ.
}}
}}

Revision as of 01:12, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολυπαίπᾰλος Medium diacritics: πολυπαίπαλος Low diacritics: πολυπαίπαλος Capitals: ΠΟΛΥΠΑΙΠΑΛΟΣ
Transliteration A: polypaípalos Transliteration B: polypaipalos Transliteration C: polypaipalos Beta Code: polupai/palos

English (LSJ)

ον,

   A exceeding crafty, Φοίνικες Od.15.419, cf. Opp. H.3.41.    II = πεποικιλμένος, αἰθήρ Call.Fr.anon.225.

German (Pape)

[Seite 668] sehr verschlagen, listig; von den Phöniciern, Od. 15, 419, wie πολύτροπος. Vgl. παιπαλόεις.

Greek (Liddell-Scott)

πολῠπαίπᾰλος: -ον, εἰς ὑπερβολὴν πανοῦργος, Ὀδ. Ο. 419· ἴδε παιπάλημα.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
très rusé.
Étymologie: πολύς, παίπαλος.

English (Autenrieth)

(παιπάλη, ‘fine meal’): very artful, sly, Od. 15.419†.

Greek Monolingual

-ον, Α
1. (για τους Φαίακες) πολύ πανούργος
2. (για τον αιθέρα) πολύ στολισμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -παίπαλος (< παιπάλη με τη μτφ. σημ. «σόφισμα, πανουργία», πρβλ. παιπάλημα, παιπάλιμος), βλ. λ. παιπάλη.

Greek Monotonic

πολῠπαίπᾰλος: -ον, εξαιρετικά πανούργος, σε Ομήρ. Οδ.