ἐπιδόρπιος: Difference between revisions
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
(4) |
(2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπιδόρπιος:''' -ον ([[δόρπον]]), αυτός που προορίζεται για [[χρήση]] [[μετά]] το [[δείπνο]], σε Θεόκρ. | |lsmtext='''ἐπιδόρπιος:''' -ον ([[δόρπον]]), αυτός που προορίζεται για [[χρήση]] [[μετά]] το [[δείπνο]], σε Θεόκρ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιδόρπιος:''' относящийся к ужину, употребляемый за ужином или за десертом ([[ὕδωρ]] Theocr.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:48, 31 December 2018
English (LSJ)
ον (α, ον Ath.4.130c),
A for use after dinner, ὕδωρ (cf. προσδόρπιος) Theoc.13.36; for dessert, τράπεζαι Ath.l.c.; also τεῦχος ἐ., of the stomach, Nic.Al.21.
German (Pape)
[Seite 939] auch 3 End., zum Nachtisch gehörig, ὕδωρ Theocr. 13, 36; ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, der Nachtisch, Ath. IV, 130 c u. a. sp. D. S. Nic. Al. 21.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui concerne le souper;
2 qui concerne le dessert.
Étymologie: ἐπί, δόρπον.
Greek Monotonic
ἐπιδόρπιος: -ον (δόρπον), αυτός που προορίζεται για χρήση μετά το δείπνο, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιδόρπιος: относящийся к ужину, употребляемый за ужином или за десертом (ὕδωρ Theocr.).
