κνυζάομαι: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(5) |
(3) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κνυζάομαι:''' και -έομαι, αποθ. (<i>κνῦ</i>), [[κυρίως]] λέγεται για [[σκύλο]], [[κλαψουρίζω]], [[ουρλιάζω]], [[βγάζω]] λυγμούς, σε Σοφ., Αριστοφ. | |lsmtext='''κνυζάομαι:''' και -έομαι, αποθ. (<i>κνῦ</i>), [[κυρίως]] λέγεται για [[σκύλο]], [[κλαψουρίζω]], [[ουρλιάζω]], [[βγάζω]] λυγμούς, σε Σοφ., Αριστοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κνυζάομαι:''' и [[κνυζέομαι]] (дор.: 3 л. pl. praes. [[κνυζεῦνται]], 3 л. sing. impf. ἐκνυζεῖτο)<br /><b class="num">1)</b> (о собаках, Кербере) ворчать, рычать (ἐξ ἄντρων Soph.);<br /><b class="num">2)</b> (о детях) взвизгивать, вскрикивать (ἐν ὕπνῳ Theocr.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 08:48, 31 December 2018
Greek (Liddell-Scott)
κνυζάομαι: καὶ -έομαι, ἀποθ.· (κνῦ)· ― κυρίως ἐπὶ κυνός, φθέγγομαι γοερῶς, «οὐρλιάζω», κνυζᾶσθαι (-εῖσθαι Κώδ. Λ.) Σοφ. Ο. Κ. 1571· ἐπὶ κυνῶν, ὅταν προσερχόμενοι καὶ σαίνοντες λαλιάν τινα ὑπὸ χαρᾶς ἀφιᾶσι, κυνηδὸν ἐξέπραξαν κνυζούμενοι ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 646· ἀναβαίνετ’, ὦ πονηρά, καὶ κνυζούμενα αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε Ἀριστοφ. Σφ. 977· ― κνυζάομαι φαίνεται ὅτι εἶναι ὁ τύπος, ὃν ἀπαιτεῖ ἡ ἀναλογία, πρβλ. βληχάομαι, μηκάομαι, μυκάομαι, ὑλάομαι· ἀλλὰ τὸν τύπον κνύζομαι μνημονεύει ὁ Ἡσύχ., ἀπαντᾷ δὲ οὗτος καὶ ἐν Ἀντιγράφ., οἷον Σώφρων παρὰ Σουΐδ., Διον. Ἁλ. 1. 79, κτλ., πρβλ. Ἰακώψ. εἰς Αἰλ. π. Ζ. 1. 8· ἐπὶ τέκνων, ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα, «ἐν τῷ κοιμᾶσθαι ἄσημον καὶ ἄναρθρον ἀποτελοῦντα φωνήν, ὑποψιθυρίζουσι γὰρ φαντασιαζόμενα» (Σχόλ.), Θεόκρ. 2. 109 ὡσαύτως κνυζώμενος Αἰλ. π. Ζ. 11. 14. ― Ἐνεργ. κνυζάω, -έω, μόνον παρὰ Πολυδ. Ε΄, 64, Σουΐδ.
Greek Monotonic
κνυζάομαι: και -έομαι, αποθ. (κνῦ), κυρίως λέγεται για σκύλο, κλαψουρίζω, ουρλιάζω, βγάζω λυγμούς, σε Σοφ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
κνυζάομαι: и κνυζέομαι (дор.: 3 л. pl. praes. κνυζεῦνται, 3 л. sing. impf. ἐκνυζεῖτο)
1) (о собаках, Кербере) ворчать, рычать (ἐξ ἄντρων Soph.);
2) (о детях) взвизгивать, вскрикивать (ἐν ὕπνῳ Theocr.).
