θεόγονος: Difference between revisions
From LSJ
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
(4) |
(2b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θεόγονος:''' -ον ([[γίγνομαι]]), ο γεννημένος από θεό, [[θεϊκός]], [[ουράνιος]], σε Ευρ. | |lsmtext='''θεόγονος:''' -ον ([[γίγνομαι]]), ο γεννημένος από θεό, [[θεϊκός]], [[ουράνιος]], σε Ευρ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θεόγονος:''' рожденный богами, божественного происхождения (γάμοι Eur.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:44, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A born of God, divine, E.Or.346.
German (Pape)
[Seite 1195] von Gott geboren, von den Göttern abstammend, Eur. Or. 846; K. S.
Greek (Liddell-Scott)
θεόγονος: -ον, ἐκ θεοῦ γεννηθείς, θεῖος, Εὐρ. Ὀρ. 346.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
né d’un dieu, divin ; né de Dieu.
Étymologie: θεός, γίγνομαι.
Greek Monolingual
θεόγονος, -ον (Α)
γεννημένος από θεό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -γονος (< γίγνομαι), πρβλ. από-γονος, επί-γονος].
Greek Monotonic
θεόγονος: -ον (γίγνομαι), ο γεννημένος από θεό, θεϊκός, ουράνιος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
θεόγονος: рожденный богами, божественного происхождения (γάμοι Eur.).
