κίκιννος

English (LSJ)

[κῐκ], ὁ,

   A ringlet, Cratin.353, Ar.V.1069 (lyr.; cf. Poll.2. <*>8), Theoc.11.10, 14.4, AP5.196 (Mel.), Gal.18(1).790.

German (Pape)

[Seite 1437] ὁ, gekräuseltes Haar, Haarlocke; Ar. Vesp. 1064; Eupol. bei Poll. 2, 28; Theocr. 14, 4 u. öfter in der Anth., z. B. Mel. 66 (V, 197).

Greek (Liddell-Scott)

κίκιννος: κῐ, ὁ, οὖλαι τρίχες, βόστρυχος, Λατ. cincinnus, Κρατ. ἐν Ἀδήλ. 96, Ἀριστοφ. Σφ. 1069 (πρβλ. Πολυδ. Β΄, 28), Θεόκρ. 11. 10., 14. 4, Ἀνθ. Π. 5. 197.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
boucle de cheveux frisés.
Étymologie: DELG mot expressif sans étym. ; pê emprunt à une langue préhell.

Greek Monolingual

κίκιννος, ὁ (Α)
σγουρό μαλλί, βόστρυχος («γῆρας εἶναι κρεῑττον ἢ πολλῶν κικίννους νεανιῶν», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται ίσως για λ. του προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος].

Greek Monotonic

κίκιννος: [κῐ], ὁ, βόστρυχος, μπούκλα, Λατ. cincinnus, σε Αριστοφ., Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

κίκιννος: (ῐκ) ὁ локон, вьющаяся прядь Arph., Theocr., Anth.