οὐρανόνικος: Difference between revisions
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
(30) |
(3b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[οὐρανόνικος]], -ον (Α)<br />αυτός που νικά τον ουρανό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ουρανο</i>- <span style="color: red;">+</span> [[νίκη]] (<b>πρβλ.</b> <i>Ολυμπιό</i>-<i>νικος</i>)]. | |mltxt=[[οὐρανόνικος]], -ον (Α)<br />αυτός που νικά τον ουρανό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ουρανο</i>- <span style="color: red;">+</span> [[νίκη]] (<b>πρβλ.</b> <i>Ολυμπιό</i>-<i>νικος</i>)]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οὐρᾰνόνῑκος:''' побеждающий небо, т. е. огромный, безмерный (sc. [[μῆνις]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:32, 1 January 2019
English (LSJ)
ον,
A conquering heaven, γαμετῶν οὐ. A.Supp.165 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 417] den Himmel besiegend, übertreffend, Aesch. Suppl. 156. 170, ἄτα.
Greek (Liddell-Scott)
οὐρᾰνόνῑκος: -ον, ὁ νικῶν τὸν οὐρανὸν, ἄτη οὐρ. = οὐράνιον ἄχος (ἴδε οὐράνιος ΙΙ. 2), Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 165.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui triomphe du ciel.
Étymologie: οὐρανός, νικάω.
Greek Monolingual
οὐρανόνικος, -ον (Α)
αυτός που νικά τον ουρανό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + νίκη (πρβλ. Ολυμπιό-νικος)].
Russian (Dvoretsky)
οὐρᾰνόνῑκος: побеждающий небо, т. е. огромный, безмерный (sc. μῆνις Aesch.).
