λακάζω: Difference between revisions
From LSJ
ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν → let the Clazomenians be permitted to behave disgracefully (Aelian, Varia Historia 2.15)
(2) |
(1ba) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Other forms: <b class="b3">λακεῖν</b>, <b class="b3">λακέρυζα</b> etc..<br />See also: s. [[λάσκω]]. | |etymtx=Other forms: <b class="b3">λακεῖν</b>, <b class="b3">λακέρυζα</b> etc..<br />See also: s. [[λάσκω]]. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=λᾰκάζω, = [[λάσκω]]<br />to [[shout]], [[howl]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:25, 9 January 2019
English (LSJ)
A = λάσκω, shout, howl, A.Th.186, Supp.872 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 8] (λακέω), rufen, schreien, neben αὔειν, Aesch. Spt. 168, ἰΰζειν, Suppl. 851.
Greek (Liddell-Scott)
λᾰκάζω: λάσκω, φωνάζω, ὠρύομαι, Αἰσχύλ. Θήβ. 186, Ἱκέτ. 872.
French (Bailly abrégé)
crier.
Étymologie: DELG λάσκω.
Greek Monolingual
λακάζω (Α)
(ποιητ.) καλώ μεγαλοφώνως, ωρύομαι, φωνάζω («ἴυζε καὶ λάκαζε καὶ κάλει θεούς», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λακ- του λάσκω (πρβλ. αόρ. ἔ-λακ-ον) + -άζω].
Greek Monotonic
λᾰκάζω: = λάσκω, φωνάζω, ωρύομαι, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
λᾰκάζω: кричать, вопить Aesch.
Frisk Etymological English
Other forms: λακεῖν, λακέρυζα etc..
See also: s. λάσκω.
