μονώτης: Difference between revisions
Ἥδιστόν ἐστιν τῶν ὑπαρχόντων κρατεῖν → Opes tenere, non teneri opibus iuvat → Am besten hast du jede Lage fest im Griff | Am liebsten Herr sein über das Vorhandene
(3) |
(1ba) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''μονώτης:''' ου adj. m стоящий особняком, обособленный или одинокий ([[βίος]] Arst.). | |elrutext='''μονώτης:''' ου adj. m стоящий особняком, обособленный или одинокий ([[βίος]] Arst.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[μονώτης]], ου, ὁ, [[μονόω]]<br />[[solitary]], Arist. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:05, 9 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A solitary, Arist.EN1099b4, 1170a5, Fr.668; βίος μ. a solitary life, Id.EN1097b9, Max.Tyr.21.7: fem. μον-ῶτις, φωνή Arist.HA625b9.
German (Pape)
[Seite 206] ὁ, der ganz allein steht, vereinsamt; Arist. Eth. 1, 7, 6, vgl. 8, 16; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
μονώτης: -ου, μεμονωμένος, μονήρης, Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 1. 8, 16., 9. 9, 3· βίος μ., μονήρης βίος, αὐτόθι 1. 7, 6· - θηλ., μονῶτις φωνὴ ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 30.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui vit seul, solitaire.
Étymologie: μονόω.
Greek Monolingual
μονώτης, ό, θηλ. -μονῶτις, -ιδος (Α) μονώ
μονήρης, απομονωμένος, μοναχικός.
Greek Monotonic
μονώτης: -ου, ὁ (μονόω), μεμονωμένος, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
μονώτης: ου adj. m стоящий особняком, обособленный или одинокий (βίος Arst.).
