ἀμφίθηκτος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
(1) |
(1a) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀμφίθηκτος:''' отточенный с обеих сторон, обоюдоострый ([[ξίφος]] Soph.). | |elrutext='''ἀμφίθηκτος:''' отточенный с обеих сторон, обоюдоострый ([[ξίφος]] Soph.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[θήγω]]<br />[[sharpened]] on [[both]] sides, two-[[edged]], Soph. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:55, 9 January 2019
English (LSJ)
ον, = foreg., AP6.94 (Phil.).
German (Pape)
[Seite 139] dasselbe, eigtl. auf beiden Seiten geschärft, ξίφος Soph. Ant. 1309, Schol. δίστομος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίθηκτος: -ον, ὁ τεθηγμένος, ἠκονημένος ἑκατέρωθεν, δίστομος, ξίφος Σοφ. Ἀντ. 1309: - οὕτως, ἀμφιθηγής, ές, σάγαρις Ἀνθ. Π. 6. 94.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aiguisé des deux côtés.
Étymologie: ἀμφί, θήγω.
Spanish (DGE)
-ον de doble filo ξίφος S.Ant.1309.
Greek Monolingual
ἀμφίθηκτος, -ον (Α)
ο αμφιθηγής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- -θηκτος < θ. θηγ-, θήγω + κατάλ. -τος].
Greek Monotonic
ἀμφίθηκτος: -ον, ακονισμένος και από τις δύο πλευρές, δίστομος, σε Σοφ.· ομοίως, ἀμφῑ-θηγής, -ές (θήγω), σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφίθηκτος: отточенный с обеих сторон, обоюдоострый (ξίφος Soph.).
