ἦνις: Difference between revisions

From LSJ

ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν → love your neighbor as yourself, thou shalt love thy neighbour as thyself, love thy neighbour as thyself

Source
(2b)
(1ab)
Line 13: Line 13:
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἦνῐς:''' ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) годовалая (ἡ [[βοῦς]] Hom.).
|elrutext='''ἦνῐς:''' ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) годовалая (ἡ [[βοῦς]] Hom.).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἔνος]]<br />a [[year]] old, [[yearling]], Hom.
}}
}}

Revision as of 23:10, 9 January 2019

German (Pape)

[Seite 1172] ιος, ἡ, immer mit βοῦς verbunden, Il. 6, 94. 275. 309. 10, 292 Od. 3, 382 Ap. Rh. 4, 174, ein Jahr alt, jährig (s. ἔνος), Scholl. ἐνιαύσιος, νέος.

Greek (Liddell-Scott)

ἦνῐς: ἡ, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατ’ αἰτ. ἑνικ. καὶ πληθ.˙ γεν. ἤνιος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 174 (ἔνος): - ἑνὸς ἔτους ἡλικίας, βοῦς... ἤνῑς ἠκέστας Ἰλ. Ζ. 94, 275, 309·. βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον ἀδμήτην ἔνθα τὸ ι ὡσαύτως μηκύνεται Κ. 292, Ὀδ. Γ. 382. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 53.

French (Bailly abrégé)

ιος;
adj. f.
âgée d’une année.
Étymologie: ἔνος.

English (Autenrieth)

ιος, acc. pl. ἤνῖς: a year old, yearling; thus the word was understood by the ancients.

Russian (Dvoretsky)

ἦνῐς: ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) годовалая (ἡ βοῦς Hom.).

Middle Liddell

ἔνος
a year old, yearling, Hom.