γοητής: Difference between revisions
From LSJ
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων → On the Doctrines of Hippocrates and Plato
(1a) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=goitis | |Transliteration C=goitis | ||
|Beta Code=gohth/s | |Beta Code=gohth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[wailer]], γοητῶν νόμον <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span> 822</span> codd. (γοατάν Herm.), cf. <span class="bibl">Tim.<span class="title">Pers.</span>112</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 14:40, 28 June 2020
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A wailer, γοητῶν νόμον A.Ch. 822 codd. (γοατάν Herm.), cf. Tim.Pers.112.
Greek (Liddell-Scott)
γοητής: -οῦ, Δωρ. γοατάς, ᾶ, ὁ, (γοάω) ὁ κραυγάζων, γοατῶν νόμον (Herm. γοατὰν ὡς ἐπίθ.) Αἰσχύλ. Χο. 822.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui gémit, qui se lamente.
Étymologie: γοάω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
el que lanza gemidos γοηταὶ θρηνώδει κατείχοντ' ὀδυρμῷ Tim.15.102.
Greek Monolingual
γοητής, ο, δωρ. τ. γοατάς, ο (Α) γοώ
θρηνώδης.
Greek Monotonic
γοητής: -οῦ, ὁ (γοάω), Δωρ. γοᾱτάς, -ᾶ, αυτός που κραυγάζει· ή με επιρρ. σημασία, με κλαυθμούς και οδυρμούς, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
γοητής: οῦ, дор. γοᾱτάς, ᾶ adj. m рыдающий, плачущий (νόμος Aesch.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γοητής -οῦ, ὁ γοάω iem. die klaagt of jammert.
Middle Liddell
γοάω
a wailer; or, in adv. sense, of lamentation, Aesch.
