θεμιστός: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=themistos | |Transliteration C=themistos | ||
|Beta Code=qemisto/s | |Beta Code=qemisto/s | ||
|Definition=ή, όν,= <b class="b3">θεμιτός</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>694</span> (lyr.). Adv.<b class="b3">-τῶς</b> cj. in <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span> 645</span>(lyr.). <span class="sense"> <span class="bld">II</span> | |Definition=ή, όν,= <b class="b3">θεμιτός</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>694</span> (lyr.). Adv.<b class="b3">-τῶς</b> cj. in <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span> 645</span>(lyr.). <span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[oracular]], ὕμνοι <span class="bibl">Pi.<span class="title">Fr.</span>192</span>; cf. θέμις <span class="bibl">111.1</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:20, 28 June 2020
English (LSJ)
ή, όν,= θεμιτός, A.Th.694 (lyr.). Adv.-τῶς cj. in Id.Ch. 645(lyr.). II oracular, ὕμνοι Pi.Fr.192; cf. θέμις 111.1.
German (Pape)
[Seite 1194] eigtl. nach altem Brauch erlaubt, gesetzmäßig, durch Gesetz u. Sitte gestattet; Pind. frg. 204; αἵματος οὐ θεμιστοῦ Aesch. Spt. 678; adv., Διὸς σέβας παρεκβάντες οὐ θεμιστῶς Ch. 635. Vgl. θεμιτός.
Greek (Liddell-Scott)
θεμιστός: -ή, -όν, = θεμιτός, Ἀρχίλ. 79 (κατὰ Bgk.), Αἰσχύλ. Θήβ. 694. - Ἐπίρρ. -τῶς, ὁ αὐτ. Χο. 645. ΙΙ. μαντικός, ὕμνοι Πίνδ. Ἀποσπ. 204· πρβλ. θέμις ΙΙ. 1.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
c. θεμιτός.
Étymologie: adj. verb. de θεμίζω.
English (Slater)
θεμιστός
1 oracular n. pl. pro subs. Δελφοὶ θεμιστῶν μάντιες Ἀπολλωνίδαι (ὕμνων post θεμίστων del. Heyne: θεμίτων coni. Turyn) fr. 192.
Greek Monolingual
θεμιστός, -ή, -όν (Α) θέμις (Ι)]
1. θεμιτός, όσιος, νόμιμος («αἵματος οὐ θεμιστοῦ», Αισχύλ.)
2. χρησμοδοτικός, μαντικός.
επίρρ...
θεμιστῶς (Α)
νόμιμα, δίκαια.
Greek Monotonic
θεμιστός: -ή, -όν, = θεμιτός, σε Αισχύλ.· επίρρ. -τῶς, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
θεμιστός: Pind., Aesch. = θεμιτός.
