μελιτίτης: Difference between revisions

From LSJ

ὤμοι, πέπληγμαι καιρίαν πληγὴν ἔσω → Alas! I am struck deep with a mortal blow! | Ah me! I am struck—a right-aimed stroke within me (Aeschylus, Agamemnon 1343)

Source
(24)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=melititis
|Transliteration C=melititis
|Beta Code=meliti/ths
|Beta Code=meliti/ths
|Definition=[<b class="b3">τῑ] οἶνος, ὁ</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">wine prepared with honey</b>, Dsc.5.7. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b3">μ. λίθος</b> <b class="b2">honey</b>-stone, ib.133, Gal.12.195, <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>36.140</span> (v.l.).</span>
|Definition=[<b class="b3">τῑ] οἶνος, ὁ</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">wine prepared with honey</b>, Dsc.5.7. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b3">μ. λίθος</b> [[honey]]-stone, ib.133, Gal.12.195, <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>36.140</span> (v.l.).</span>
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 17:10, 28 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μελιτίτης Medium diacritics: μελιτίτης Low diacritics: μελιτίτης Capitals: ΜΕΛΙΤΙΤΗΣ
Transliteration A: melitítēs Transliteration B: melititēs Transliteration C: melititis Beta Code: meliti/ths

English (LSJ)

[τῑ] οἶνος, ὁ,

   A wine prepared with honey, Dsc.5.7.    II μ. λίθος honey-stone, ib.133, Gal.12.195, Plin.HN36.140 (v.l.).

Greek (Liddell-Scott)

μελῐτίτης: οἶνος [ῑ], ὁ, οἶνος παρεσκευασμένος μετὰ μέλιτος, Λατ. vinum mulsum, Διοσκ. 5. 15. ΙΙ. μ. λίθος, εἶδος πολυτίμου λίθου, αὐτόθι 151, Πλίν. 36. 33.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
1 μελιτίτης οἶνος, vin miellé;
2 μελιτίτης λίθος, topaze, pierre précieuse jaune miel.
Étymologie: μέλι.

Greek Monolingual

μελιτίτης, ὁ (Α)
1. (για κρασί) αυτός που έχει παρασκευαστεί από μέλι
2. είδος πολύτιμου λίθου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλι, -ιτος + κατάλ. -ίτης (πρβλ. μαργαρ-ίτης)].