ἀπόκλιτος: Difference between revisions

From LSJ

ἅλμην πιόντες ἐξαπῆλθον τοῦ βίου → they drank seawater and departed from life

Source
(1)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+), ([\w]+)<\/b>" to "$1, $2")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=apoklitos
|Transliteration C=apoklitos
|Beta Code=a)po/klitos
|Beta Code=a)po/klitos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">declining, waning</b>, Plu.2.273e.</span>
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[declining]], [[waning]], Plu.2.273e.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 00:05, 30 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπόκλῐτος Medium diacritics: ἀπόκλιτος Low diacritics: απόκλιτος Capitals: ΑΠΟΚΛΙΤΟΣ
Transliteration A: apóklitos Transliteration B: apoklitos Transliteration C: apoklitos Beta Code: a)po/klitos

English (LSJ)

ον,

   A declining, waning, Plu.2.273e.

German (Pape)

[Seite 307] abwärts geneigt, ὴμέρα, der sich neigende Tag, Plut. qu. Rom. 38.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόκλῐτος: -ον, ὁ πρὸς τὰ κάτω κλίνων, ὁ πρὸς τὴν δύσιν κλίνων, Πλούτ. 2. 273D.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
incliné, qui est en pente.
Étymologie: ἀποκλίνω.

Spanish (DGE)

-ον que declina, que cae ἡμέραι Plu.2.273d.

Greek Monolingual

ἀπόκλιτος, -ον (Α) αποκλίνω
αυτός που κλίνει προς τη δύση.

Russian (Dvoretsky)

ἀπόκλῐτος: склоняющийся к закату (ἡμέρα Plut.).