προσζεύγνυμι: Difference between revisions
m (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=proszeygnymi | |Transliteration C=proszeygnymi | ||
|Beta Code=proszeu/gnumi | |Beta Code=proszeu/gnumi | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[attach by a yoke]], τὸ ἄροτρον <span class="bibl">Porph.<span class="title">Abst.</span>2.30</span>: metaph., τῇ ὕλῃ τὸν τεχνίτην προσέζευξεν <span class="title">Placit.</span>1.3.5:—more freq. in Pass., <b class="b2">to be yoked, harnessed to</b>, τινι <span class="bibl">Luc.<span class="title">Ner.</span>4</span>: abs., <b class="b2">to be attached</b>, ᾗ τὸ πηδάλιον προσέζευκται <span class="bibl">Arist.<span class="title">Mech.</span>851a33</span>: metaph., <b class="b3">τῷ προσέζευξαι πλάνῳ</b>; <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>482</span>, cf. <span class="bibl">Plot.1.4.16</span>; <b class="b2">to be contiguous</b>, πύργοις <span class="bibl">J. <span class="title">BJ</span>5.4.4</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:55, 1 July 2020
English (LSJ)
A attach by a yoke, τὸ ἄροτρον Porph.Abst.2.30: metaph., τῇ ὕλῃ τὸν τεχνίτην προσέζευξεν Placit.1.3.5:—more freq. in Pass., to be yoked, harnessed to, τινι Luc.Ner.4: abs., to be attached, ᾗ τὸ πηδάλιον προσέζευκται Arist.Mech.851a33: metaph., τῷ προσέζευξαι πλάνῳ; E.Alc.482, cf. Plot.1.4.16; to be contiguous, πύργοις J. BJ5.4.4.
German (Pape)
[Seite 764] (s. ζεύγνυμι), anjochen, -binden, übertr., οἵᾳ συμφορᾷ προσεζύγης, Eur. Hipp. 1389.
French (Bailly abrégé)
attacher à ; Pass. être attaché à, τινι.
Étymologie: πρός, ζεύγνυμι.
Greek Monolingual
Α
1. συνάπτω στον ζυγό, ενώνω με ζυγό κάτι με κάτι άλλο («προσζεύγνυμι τὸ ἄροτρον», Πορφ.)
2. συνδέω, συναρμόζω (α. «τή ὕλῃ τὸν τεχνίτην προσέζευξεν», Πλούτ.
β. «ἡ τὸ πηδάλιον προσέζευκται», Αριστοτ.)
3. παθ. προσζεύγνυμαι
συνέχομαι, συνορεύω («ἡ τοῦ βασιλέως αὐλὴ προσέζευκτο», Ιώσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ζεύγνυμι «ενώνω, συνάπτω»].
