φιλαπεχθήμων: Difference between revisions
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filapechthimon | |Transliteration C=filapechthimon | ||
|Beta Code=filapexqh/mwn | |Beta Code=filapexqh/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[fond of making enemies]], [[quarrelsome]], <span class="bibl">Lys.24.24</span>, <span class="bibl">Isoc.8.65</span>, <span class="bibl">D.24.6</span>: Sup., <span class="bibl">Jul.<span class="title">Mis.</span> 342d</span>. Adv. <b class="b3">-νως, ἔχειν</b> to be [[quarrelsome]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>500b</span>; πρός τινα <span class="bibl">Ph. 2.381</span>. <b class="b3">-ής, ές,</b> = foreg., <span class="bibl">Plb.12.25.6</span>; λοιδορία <span class="bibl">Id.5.28.4</span>. Adv. -θῶς, κατηγορεῖν <span class="bibl">Id.32.10.3</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:45, 7 July 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A fond of making enemies, quarrelsome, Lys.24.24, Isoc.8.65, D.24.6: Sup., Jul.Mis. 342d. Adv. -νως, ἔχειν to be quarrelsome, Pl.R.500b; πρός τινα Ph. 2.381. -ής, ές, = foreg., Plb.12.25.6; λοιδορία Id.5.28.4. Adv. -θῶς, κατηγορεῖν Id.32.10.3.
German (Pape)
[Seite 1275] ονος, = Folgdm; Lys. 24, 24; Isocr. 15, 115; Dem. 24, 6 u. öfter; Sp., wie Plut. sec. Epic. 19.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλᾰπεχθήμων: -ον, γεν. ονος, ὁ ἀγαπῶν νὰ κάμνῃ ἐχθρούς, φίλερις, Λυσ. 170. 27, Ἰσοκρ. 172C, Δημ. 701. 24. Ἐπίρρ., φιλαπεχθημόνως ἔχειν, φιλεῖν τὰς ἔριδας, Πλάτ. Πολ. 500Β. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «φιλαπεχθημόνως. φιλομίσως, φιλοῦντας μισεῖσθαι». ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 154, 73.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
malveillant, haineux, hargneux, méchant.
Étymologie: φίλος, ἀπεχθάνομαι.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που επιδιώκει να γίνεται εχθρός με τους άλλους, φίλεχθρος («ἀνθρώπῳ πονηρῷ καὶ φιλαπεχθήμονι», Δημοσθ.).
επίρρ...
φιλαπεχθημόνως Α
με φιλαπεχθημοσύνη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἀπεχθήμων «μισητός, απαίσιος»].
Greek Monotonic
φῐλᾰπεχθήμων: -ον, γεν. -ονος (ἀπεχθάνομαι), αυτός που αγαπά να κάνει εχθρούς, εριστικός, σε Ισοκρ., Δημ.· επίρρ., φιλαπεχθημόνως ἔχειν, έχω φιλέριδη διάθεση, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
φιλαπεχθήμων: 2, gen. ονος враждебно настроенный, сварливый Lys., Isocr., Dem., Plut.
Middle Liddell
φῐλ-ᾰπεχθήμων, ονος, ἀπεχθάνομαι
fond of making enemies, quarrelsome, Isocr., Dem. adv., φιλαπεχθημόνως ἔχειν to be quarrelsome, Plat.
