ἀργιόδους: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(1a) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=argiodous | |Transliteration C=argiodous | ||
|Beta Code=a)rgio/dous | |Beta Code=a)rgio/dous | ||
|Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[white-toothed]], [[white-tusked]], λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑός <span class="bibl">Il.10.264</span>, cf. <span class="bibl">Od.8.60</span>, etc.; κύνες <span class="bibl">Il.11.292</span>:—also ἀργῐ-όδων, <span class="bibl">A.R.2.820</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 17:55, 9 July 2020
English (LSJ)
όδοντος, ὁ, ἡ,
A white-toothed, white-tusked, λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑός Il.10.264, cf. Od.8.60, etc.; κύνες Il.11.292:—also ἀργῐ-όδων, A.R.2.820.
Greek (Liddell-Scott)
ἀργιόδους: όδοντος, ὁ, ἡ, ὁ λευκοὺς ἔχων ὀδόντας ἢ χαυλιόδοντας, ἔκτοσθε δὲ λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑὸς Ἰλ. Κ. 264, πρβλ. Ὀδ. 8. 60, κτλ.· κύνες Ἰλ. Λ. 292· ὡσαύτως ἀργιόδων, οντος, ἐν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 820.
French (Bailly abrégé)
-όδοντος;
aux dents blanches.
Étymologie: ἀργός¹, ὀδούς.
English (Autenrieth)
οντος: white-toothed; epith. of dogs and swine.
Spanish (DGE)
(ἀργῐόδους) -όδοντος, ὁ, ἡ
de blancos dientes ὖς Il.10.264, Od.8.60, cf. Il.9.539, Phanocl.(?) SHell.970.14, κύνες Il.11.292, Orac.Sib.13.29, κορακῖνος Marc.Sid.20, de una fiera monstruosa γναθμοί Nonn.D.14.183, en rel. c. los colmillos del elefante AP 14.55, prob. de leones GVI 1178.1 (Perea Rodia II a.C.)
•interpretado como de afilados dientes por Sud. y Lex.Seg.
Greek Monolingual
ἀργιόδους κ. ἀργιόδων (-οντος), ο, η (Α)
αυτός που έχει λευκά, αστραφτερά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. αργιόδους < αργι - + -οδους < οδούς (-όντος) (πρβλ. αραιόδους, μεγαλόδους κ.ά.) και αργιόδων < αργι - + -οδων < οδών, (-όντος) (πρβλ. καρχαρόδων, κυνόδων, κ.ά.)].
Greek Monotonic
ἀργῐόδους: -όδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει λευκά δόντια ή χαυλιόδοντες, σε Όμηρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀργιόδους: όδοντος adj. белозубый или с белыми клыками (ὖς, κύνες Hom.).