δοχεύς: Difference between revisions
Νὺξ μὲν ἀναπαύει, ἡμέρα δ' ἔργον ποιεῖ → Nam nox quietem praebet, facit opus dies → Die Nacht lässt unsre Arbeit ruhn, der Tag sie tun
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=docheys | |Transliteration C=docheys | ||
|Beta Code=doxeu/s | |Beta Code=doxeu/s | ||
|Definition=έως, ὁ, <span class="sense" | |Definition=έως, ὁ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[recipient]], esp. of oracles or inspiration, Orac. ap. Porph. ap. <span class="bibl">Eus.<span class="title">PE</span>5.9</span>, <span class="bibl">Herm. <span class="title">in Phdr.</span>pp.105,111</span>A.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 19:30, 10 December 2020
English (LSJ)
έως, ὁ, A recipient, esp. of oracles or inspiration, Orac. ap. Porph. ap. Eus.PE5.9, Herm. in Phdr.pp.105,111A.
German (Pape)
[Seite 663] ὁ, der Aufnehmende, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δοχεύς: έως, ὁ, ὁ δεχόμενος, Χρησμ. παρ’ Εὐσ. Ε. Π. 194D.
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
hôte.
Étymologie: δέχομαι.
Spanish (DGE)
-έως, ὁ
• Morfología: [gen. δοχῆος Orác. en Porph.Fr.349.5, Orac.Chald.211; ac. δοχῆα Orác. en Porph.Fr.350.19]
1 receptor inspirado de un oráculo, médium que recibe el espíritu divino τὸν δοχέα πληρώσας τὸν χρησμὸν ἀπεφοίβαζεν Eus.PE 3.16.1, ῥεῦμα τὸ φοιβείης ... αἴγλης ... κάππεσεν ἀμφὶ κάρηνον ἀμωμήτοιο δοχῆος Orác. en Porph.Fr.349.5, cf. 350.19, Herm.in Phdr.105, Orac.Chald.l.c., del poeta inspirado, Herm.in Phdr.111
•receptáculo ὃν (νοῦν) ... ἀξιώτατον ἡγοῦμαι δοχέα θεοῦ Synes.Ep.151.
2 huésped, anfitrión στεφανωθήσεται ... καθ' ἑκάστην σύνοδον ὑπὸ τοῦ δοχέως IG 12.Suppl.365.11 (Tasos II d.C.).
Greek Monolingual
δοχεύς, ο (Α)
αυτός που δέχεται κάτι, δέκτης (ειδ. για χρησμό ή έμπνευση).