δύσλεκτος: Difference between revisions
οὐκ ἀθεεὶ ὅδ᾽ ἀνὴρ Ὀδυσήϊον ἐς δόμον ἵκει → this man does not come to the Odyssean palace without the will of the gods
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dyslektos | |Transliteration C=dyslektos | ||
|Beta Code=du/slektos | |Beta Code=du/slektos | ||
|Definition=ον, <span class="sense" | |Definition=ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[hard to tell]], <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>702</span> (anap.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 19:59, 10 December 2020
English (LSJ)
ον, A hard to tell, A.Pers.702 (anap.).
German (Pape)
[Seite 683] schwer, nicht auszusprechen, infandus, Aesch. Pers. 688.
Greek (Liddell-Scott)
δύσλεκτος: -ον, δυσκόλως λεγόμενος, δυσέκφραστος, Λατ. infandus, Αἰσχύλ. Πέρσ. 702.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à dire, indicible.
Étymologie: δυσ-, λέγω³.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de decir neutr. plu. subst. λέξας δύσλεκτα φίλοισιν A.Pers.702, cf. Sch.Lyc.9.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δύσλεκτος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δύσκολα εκφράζεται, προφέρεται
αρχ.
εκείνος που δύσκολα λέγεται ή ανακοινώνεται.
Greek Monotonic
δύσλεκτος: -ον, δύσκολος ως προς το λόγο, ανείπωτος, ανεκδιήγητος, Λατ. infandus, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
δύσλεκτος: невыразимый, несказанный, т. е. ужасный (δύσλεκτα λέγειν Aesch.).