σάρον: Difference between revisions
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
m (Text replacement - "<b class="b3">ᾰ], τό,</b>" to "ᾰ], τό,") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=saron | |Transliteration C=saron | ||
|Beta Code=sa/ron | |Beta Code=sa/ron | ||
|Definition=[ᾰ], τό, ([[σαίρω]] (B)) <span class="sense" | |Definition=[ᾰ], τό, ([[σαίρω]] (B)) <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[broom]], [[besom]], IG42(1).122.48 (Epid., iv B.C.), Pythagorei ap.Plu.2.727c, <span class="title">AP</span>11.207 (Lucill.). </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[sweepings]], [[refuse]], [[rubbish]], τὸ σ. ἄνελε <span class="bibl">Sophr.160</span>, cf. <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Metaph.</span>15</span> (prob. cj.); of sea-weed, <span class="bibl">Call.<span class="title">Del.</span>225</span>: Com., of [[an old woman]], <b class="b3">παλαιὸν οἰκίας σάρον</b> Ion Trag.<span class="bibl">9</span>.—The Atticists (Phryn.63) rejected the word, but cf. <span class="bibl">Poll.6.94</span>, <span class="bibl">10.29</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">III</span> <b class="b3">σ. σιδαροῦν</b> dub. in <span class="title">Supp.Epigr.</span>6.171 (Acmonia).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 21:50, 11 December 2020
English (LSJ)
[ᾰ], τό, (σαίρω (B)) A broom, besom, IG42(1).122.48 (Epid., iv B.C.), Pythagorei ap.Plu.2.727c, AP11.207 (Lucill.). II sweepings, refuse, rubbish, τὸ σ. ἄνελε Sophr.160, cf. Thphr.Metaph.15 (prob. cj.); of sea-weed, Call.Del.225: Com., of an old woman, παλαιὸν οἰκίας σάρον Ion Trag.9.—The Atticists (Phryn.63) rejected the word, but cf. Poll.6.94, 10.29. III σ. σιδαροῦν dub. in Supp.Epigr.6.171 (Acmonia).
German (Pape)
[Seite 864] τό, = σάρος, Hesych., vgl. Poll. 10, 29 (nicht σαρόν, Lob. zu Phryn. p. 831.
Greek (Liddell-Scott)
σάρον: [ᾰ], τὸ (σαίρω ΙΙ). σάρωθρον, «φουρκάλι», σκοῦπα, Πυθαγ. παρὰ Πλουτ. 2. 727C, Ἀνθ. Π. 11. 207. ΙΙ. σαρώματα, ἀκαθαρσία, σκουπίδια, Λατ. guisquiliae, οἷα τὰ τῆς θαλάσσης φύκη, Καλλ. εἰς Δῆλ. 225· - κωμικῶς ἐπὶ γραίας γυναικός, παλαιὸν οἰκίας σάρον Ἴων παρ’ Ἡσύχ. - Οἱ Ἀττικίζοντες ἀποδοκιμάζουσι τὴν λέξιν ταύτην, ἀλλ’ ἴδε Πολυδ. Ϛ΄, 94, Ι΄, 29, Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 83.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
balayure, ordure ; iron. raclure en parl. d’une vieille femme.
Étymologie: σάρος.
Greek Monolingual
τὸ, Α σαίρω (ΙΙ)]
1. σκούπα, σάρωθρο
2. σκουπίδι
3. φύκος της θάλασσας («πόντοιο κακὸν σάρον», Καλλ.)
4. μτφ. (με κωμ. σημ.) γριά γυναίκα («παλαιὸν οἰ κίας σάρον», Ίων Χ.).
Greek Monotonic
σάρον: [ᾰ], τό, (σαίρω II), σάρωθρο, σκούπα, σε Ανθ.
