γατόμος: Difference between revisions
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
m (Text replacement - " " to "") |
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=gatomos | |Transliteration C=gatomos | ||
|Beta Code=gato/mos | |Beta Code=gato/mos | ||
|Definition=ον, Dor. for <b class="b3">γή-τομος</b>, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[cleaving the ground]], δίκελλα <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span> 196</span>, cf. <span class="title">AP</span>6.95 (Antiphil.), Hsch. s.v. [[τμήγας]].</span> | |Definition=ον, Dor. for <b class="b3">γή-τομος</b>, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[cleaving the ground]], δίκελλα <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span> 196</span>, cf. <span class="title">AP</span>6.95 (Antiphil.), Hsch. [[sub verbo|s.v.]] [[τμήγας]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 17:30, 1 February 2021
English (LSJ)
ον, Dor. for γή-τομος, A cleaving the ground, δίκελλα A.Fr. 196, cf. AP6.95 (Antiphil.), Hsch. s.v. τμήγας.
Greek (Liddell-Scott)
γᾱτόμος: -ον, Δωρ. ἀντὶ γη-τόμος, ὁ μόνος τύπος ἐν χρήσει παρ’ Ἀττ. (πρβλ. γάπεδον) κόπτων τὸ ἔδαφος, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 198, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 95, Ἡσύχ. ἐν λ. τμηγάς.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fend la terre (pour le travail des champs) ; ὁ γατόμος cultivateur.
Étymologie: γῆ, τέμνω.
Spanish (DGE)
(γᾱτόμος) -ον
1 que corta la tierra, δίκελλα A.Fr.196.
2 subst. ὁ γ. labrador, AP 6.95 (Antiphil.), Hsch.s.u. τμήγας; v. tb. γεω-.
Greek Monolingual
γατόμος, -ον (Α)
αυτός που τέμνει, που σκάβει τη γη (α. «γατόμος δίκελλα» β. «γατόμος Πάρμις», το όνομα του γεωργού).
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη (δωρ. γᾱ) + -τομος < τέμνω, δωρ. τ. του γήτομος].
Greek Monotonic
γᾱτόμος: -ον, Δωρ. αντί γη-τόμος (τέμνω), αυτός που προκαλεί ρήγμα, τομή στο έδαφος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
γατόμος: II ὁ землепашец Anth.
γᾱτόμος: рассекающий землю (δίκελλα Aesch.).
