δυσεπιβούλευτος: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "]]ε" to "]] ε") |
||
| Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]επιβούλευτος, ον<br />[[hard]] to [[attack]] [[secretly]], Xen. | |mdlsjtxt=[[δυσ-]] επιβούλευτος, ον<br />[[hard]] to [[attack]] [[secretly]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:52, 15 July 2021
English (LSJ)
ον, A hard to attack secretly, X.Eq.Mag.4.11 (Comp.), Ages.6.7 (Sup.). 2 hard to damage, Apollod.Poliorc.139.7.
German (Pape)
[Seite 679] dem man schwer nachstellen kann, Xen. Ages. 6, 7, im superl., u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσεπιβούλευτος: -ον, δυσκόλως ἐπιβουλευόμενος, Ξεν. Ἱππαρχ. 4, 11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
contre qui ou contre quoi il est difficile de prendre des mesures.
Étymologie: δυσ-, ἐπιβουλεύω.
Spanish (DGE)
-ον
milit.
1 de pers. y lugares difícil de atacar por sorpresa αὐτοὶ μὲν δυσεπιβουλευτότεροί εἰσιν ἀφανεῖς ὄντες de soldados apostados, X.Eq.Mag.4.11, τόπος Plu.2.275b, de un ejército en alerta, X.Ages.6.7.
2 de ingenios de guerra al que es difícil alcanzar, difícil de dañar Apollod.Poliorc.139.7, 170.12.
Greek Monolingual
δυσεπιβούλευτος, -ον (Α)
1. αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί κανείς να επιβουλευθεί
2. αυτός που δύσκολα βλάπτεται.
Greek Monotonic
δυσεπιβούλευτος: -ον, αυτός που δύσκολα γίνεται στόχος μυστικής επίθεσης, στόχος εχθρικής ενέργειας, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
δυσεπιβούλευτος: почти неуязвимый для скрытых замыслов (неприятеля), т. е. хорошо укрытый (φυλακαί Xen.; τόποι Plut.).
