ἄδαιτος: Difference between revisions
From LSJ
τὸν θάνατον τί φοβεῖσθε, τὸν ἡσυχίης γενετῆρα, τὸν παύοντα νόσους καὶ πενίης ὀδύνας → why fear ye death, the parent of repose, who numbs the sense of penury and pain
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "'''Étymologie:''' ἀ," to "'''Étymologie:''' ἀ,") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qu’on ne doit pas manger.<br />'''Étymologie:''' ἀ, δαίνυμαι. | |btext=ος, ον :<br />qu’on ne doit pas manger.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], δαίνυμαι. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 16:59, 14 August 2022
English (LSJ)
ον, (δαίνυμαι) A of which none might eat, θυσία A Ag.151.
German (Pape)
[Seite 31] θυσία, nicht zu essen, Aesch. Ag. 147.
Greek (Liddell-Scott)
ἄδαιτος: -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν κατάλληλος εἰς βρῶσιν, θυσία, Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne doit pas manger.
Étymologie: ἀ, δαίνυμαι.
Spanish (DGE)
-ον
que carece de banquete θυσία ἄ. sacrificio carente de festín de la muerte de Ifigenia, A.A.151, cf. Orác. en Phleg.36.10.43.
Greek Monotonic
ἄδαιτος: -ον (δαίνυμαι), αυτός που δεν είναι κατάλληλος για βρώση, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἄδαιτος: не могущий быть съеденным, т. е. чудовищный, мерзостный (θυσία Aesch.).
