ὀρθογώνιος: Difference between revisions
ἰὼ, σκότος, ἐμὸν φάος, ἔρεβος ὦ φαεννότατον, ὡς ἐμοί, ἕλεσθ' ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα → ah, darkness that is my light, gloom that is most bright for me, take me, take me to dwell in you
(3b) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀρθογώνιος:''' прямоугольный ([[τρίγωνον]] Plat., Arst., Diog. L.; [[παραλληλόγραμμον]] Plut.). | |elrutext='''ὀρθογώνιος:''' [[прямоугольный]] ([[τρίγωνον]] Plat., Arst., Diog. L.; [[παραλληλόγραμμον]] Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:50, 20 August 2022
German (Pape)
[Seite 374] grad-, rechtwinklig, τρίγωνον, Tim. Locr. 98 a, wie Ath. X, 418 f u. Mathem.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθογώνιος: -ον, ὁ ἔχων ὀρθὴν γωνίαν, Τίμ. Λοκρ. 98Α, Ἀριστ. π. Ψυχῆς 2. 2, 2· - παρ’ Ἀρχύτ. ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 784, ὀρθὰ γωνία εἶναι ἡ πιθαν. γραφή, καὶ οὕτως ἀποκατεστάθη ἐν τῇ ἐκδ. τοῦ Meineke.
Greek Monolingual
-α, -ο (Α ὀρθογώνιος, -ον)
1. αυτός που έχει ορθές γωνίες (α. «ορθογώνιο τρίγωνο» — τρίγωνο το οποίο έχει μία από τις γωνίες ορθή
β. «ορθογώνιο παραλληλόγραμμο» — παραλληλόγραμμο του οποίου οι πλευρές είναι ανά δύο κάθετες μεταξύ τους)
2. το ουδ. ως ουσ. το ορθογώνιο(ν)
τετράπλευρο του οποίου οι τέσσερεις γωνίες είναι ορθές.
επίρρ...
ορθογωνίως και -α (Α ὀρθογωνίως)
κατά τρόπο ορθογώνιο, κατά ορθή γωνία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -γώνιος (< γωνία), πρβλ. οξυ-γώνιος].
Russian (Dvoretsky)
ὀρθογώνιος: прямоугольный (τρίγωνον Plat., Arst., Diog. L.; παραλληλόγραμμον Plut.).
