χρυσοχαίτης: Difference between revisions
Τῶν γὰρ πενήτων εἰσὶν οἱ λόγοι κενοί → Haud pondus ullum pauperum verbis inest → Denn der Armen Worte haben kein Gewicht
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chrysochaitis | |Transliteration C=chrysochaitis | ||
|Beta Code=xrusoxai/ths | |Beta Code=xrusoxai/ths | ||
|Definition=ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, | |Definition=ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, [[golden-haired]], of Apollo, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>2.16</span>; Dor. nom. χρῡσό-τᾱς, <span class="bibl">Limen.4</span>; of Eros, <span class="title">Anacreont.</span>41.12. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 20:32, 23 August 2022
English (LSJ)
ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, golden-haired, of Apollo, Pi.P.2.16; Dor. nom. χρῡσό-τᾱς, Limen.4; of Eros, Anacreont.41.12.
German (Pape)
[Seite 1383] ὁ, mit goldenem Haupthaare; Beiwort des Apollo, Pind. Ol. 14, 10; Ἔρως, Anacr. 41, 12.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, ὁ ἔχων χρυσῆν χαίτην δηλ. κόμην, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Πινδ. Π. 2. 29· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρεόντ. 41. 12· - θηλ. -χαιτις, ιδος, Θεοδ. Προδρ. Ἐπιστ. ἐν Notices et Extraits τ. 6, σ. 542.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
à la chevelure d'or.
Étymologie: χρυσός, χαίτη.
Greek Monolingual
-ου, ὁ, θηλ. χρυσόχαιτις, -αίτιδος, ΜΑ, και ποιητ. τ. χρυσοχαῑτα και χρυσοχαίτας Α
αυτός που έχει χρυσά μαλλιά («Ἔρως ὁ χρυσοχαίτας», Ανακρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χαίτης (< χαίτη), πρβλ. μελαγ-χαίτης].
Greek Monotonic
χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, αυτός που έχει χρυσή χαίτη, κόμη, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσοχαίτης: ου adj. m златогривый, златокудрый (Ἀπόλλων Pind.; Ἔρως Anacr.).
Middle Liddell
golden-haired, Pind.
