ἀκατακράτητος: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=akatakratitos
|Transliteration C=akatakratitos
|Beta Code=a)katakra/thtos
|Beta Code=a)katakra/thtos
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> gloss on [[ἀάσχετος]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>1.31</span>.</span>
|Definition=ον, gloss on [[ἀάσχετος]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>1.31</span>.
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 09:30, 24 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκατακράτητος Medium diacritics: ἀκατακράτητος Low diacritics: ακατακράτητος Capitals: ΑΚΑΤΑΚΡΑΤΗΤΟΣ
Transliteration A: akatakrátētos Transliteration B: akatakratētos Transliteration C: akatakratitos Beta Code: a)katakra/thtos

English (LSJ)

ον, gloss on ἀάσχετος, EM1.31.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκατακράτητος: ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑποτάξῃ: τὸ ἀκατακράτητον, Εὐστ. Πονημ. 151. 22.

Spanish (DGE)

-ον
irresistible, EMα 4
subst. περισχεῖν τὸ ἀ. Eust.Op.151.22.

Greek Monolingual

-η, -ο (Μ ἀκατακράτητος, -ον) κατακρατῶ
1. εκείνος που δεν μπορεί κανείς να τον κατακρατήσει, να μην τον επιστρέψει στον δικαιούχο
2. αυτός που δεν μπορεί να κρατηθεί από δικαστική ή αστυνομική αρχή
μσν.
ο ασυγκράτητος, ο ανυπότακτος.