ἀνακέλαδος: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anakelados | |Transliteration C=anakelados | ||
|Beta Code=a)nake/lados | |Beta Code=a)nake/lados | ||
|Definition=ὁ, | |Definition=ὁ, [[loud shout]] or [[din]], dub.l. in <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>185</span>, where Sch. uses the Verb ἀνακελαδέω. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:12, 24 August 2022
English (LSJ)
ὁ, loud shout or din, dub.l. in E.Or.185, where Sch. uses the Verb ἀνακελαδέω.
German (Pape)
[Seite 191] ὁ, das Auflärmen, Eur. Or. 182, ch.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνακέλᾰδος: ὁ, ἰσχυρὰ κραυγὴ ἢ κρότος, ἦχος, Εὐρ. Ὀρ. 185, ἔνθα ὁ Σχολ. μεταχειρίζεται τὸ ῥῆμα ἀνακελαδέω.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
bruit retentissant.
Étymologie: ἀνά, κέλαδος.
Greek Monolingual
ἀνακέλαδος, ο (Α)
δυνατή κραυγή, έντονος θόρυβος, οχλοβοή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- επιτ. + κέλαδος «φωνή, βοή, κραυγή»].
Greek Monotonic
ἀνακέλᾰδος: ὁ, δυνατή κραυγή ή κρότος, σε Ευρ.
