ἀκατάληκτος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
|||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)kata/lhktos | |Beta Code=a)kata/lhktos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[incessant]], γένεσις <span class="bibl">Ocell.4.2</span>, cf. <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>1.17.3</span>, <span class="bibl">Procl.<span class="title">in Prm.</span>p.873</span> S., etc. Adv. -τως Agathin. ap. <span class="bibl">Orib. 10.7.26</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[acatalectic]], in prosody, <span class="bibl">Heph.4</span>, Aristid. Quint.1.23.</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[incessant]], γένεσις <span class="bibl">Ocell.4.2</span>, cf. <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>1.17.3</span>, <span class="bibl">Procl.<span class="title">in Prm.</span>p.873</span> S., etc. Adv. -τως Agathin. ap. <span class="bibl">Orib. 10.7.26</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[acatalectic]], in prosody, <span class="bibl">Heph.4</span>, Aristid. Quint.1.23.</span> | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[inacabable]] ἄπειρον ἔσται τοῦτο καὶ ἀκατάληκτον de un razonamiento, Arr.<i>Epict</i>.1.17.3<br /><b class="num">•</b>[[inacabable]], [[incesante]] Ocell.44, cf. Procl.<i>in Prm</i>.1119.<br /><b class="num">2</b> métr. [[acataléctico]] verso cuyo último pie está completo, Heph.4.1, Aristid.Quint.46.9, Diom.1.502.8, Mar.Vict.6.61.8.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[incesantemente]] Agathin. en Orib.10.7.27. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne cesse pas;<br /><b>2</b> <i>t. de pros.</i> dont le dernier pied n’est pas tronqué, acatalectique.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[καταλήγω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne cesse pas;<br /><b>2</b> <i>t. de pros.</i> dont le dernier pied n’est pas tronqué, acatalectique.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[καταλήγω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:40, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, A incessant, γένεσις Ocell.4.2, cf. Arr.Epict.1.17.3, Procl.in Prm.p.873 S., etc. Adv. -τως Agathin. ap. Orib. 10.7.26. II acatalectic, in prosody, Heph.4, Aristid. Quint.1.23.
Spanish (DGE)
-ον
I 1inacabable ἄπειρον ἔσται τοῦτο καὶ ἀκατάληκτον de un razonamiento, Arr.Epict.1.17.3
•inacabable, incesante Ocell.44, cf. Procl.in Prm.1119.
2 métr. acataléctico verso cuyo último pie está completo, Heph.4.1, Aristid.Quint.46.9, Diom.1.502.8, Mar.Vict.6.61.8.
II adv. -ως incesantemente Agathin. en Orib.10.7.27.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκατάληκτος: -ον, ἀδιάλειπτος, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 17, 3, κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, αὐτόθι 2. 23, 46 (ἔνθα ἐγράφη ἐσφαλμ. ἀκαταληκτικῶς). ΙΙ. ἐν τῇ προσῳδίᾳ ἀκατάληκτος λέγεται ὁ στίχος ὁ ἔχων τὸν τελευταῖον πόδα ὁλόκληρον, Ἡφαιστ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne cesse pas;
2 t. de pros. dont le dernier pied n’est pas tronqué, acatalectique.
Étymologie: ἀ, καταλήγω.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκατάληκτος, -ον) και ακατάληχτος
νεοελλ.
1. αυτός που δεν κατέληξε κάπου, που έμεινε ατέλειωτος
2. γραμμ. εκείνος που δεν έχει κατάληξη (αποδίδεται στα ονόματα της γ' κλίσεως, τα οποία σχηματίζουν την ονομαστική τους μόνο από το θέμα, χωρίς προσθήκη καταταλήξεως)
αρχ.
ο αδιάλειπτος, ο ακατάπαυστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + καταλήγω.
ΠΑΡ. ακαταληξία].
Russian (Dvoretsky)
ἀκατάληκτος:
1) не имеющий конца Diog. L.;
2) стих. неусеченный, акаталектический (μέτρον).
