δατητής: Difference between revisions
Ἰσότητα τίμα, μὴ πλεονέκτει μηδένα → Aequalitatem cole, neque ullum deprimas → Die Gleichheit ehre, keinen übervorteile
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 19: | Line 19: | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui fait un partage.<br />'''Étymologie:''' [[δατέομαι]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />qui fait un partage.<br />'''Étymologie:''' [[δατέομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=δατητής -οῦ, ὁ, Dor. δατητάς [δατέομαι] verdeler. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δᾰτητής:''' οῦ ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[распределитель]] (χρημάτων Aesch.);<br /><b class="num">2)</b> (в атт. праве) датет (уполномоченный по разделу наследства) Arst. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''δατητής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που διαμοιράζει, [[μοιραστής]], [[διανομέας]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''δατητής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που διαμοιράζει, [[μοιραστής]], [[διανομέας]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''δατητής''': -οῦ, ὁ, ὁ διαμοιράζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 945, Ἀριστ. Ἀποσπ. 383, Λυσ. παρ’ Ἁρπ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δατέομαι]], a distributer, Aesch. | |mdlsjtxt=[[δατέομαι]], a distributer, Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:10, 2 October 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A distributer, πικρὸς χρημάτων δ. Ἄρης A.Th. 943 (lyr.). II in Att. law, liquidator of estates or partnerships, Arist.Ath.56.6, etc.
Spanish (DGE)
(δᾰτητής) -οῦ, ὁ
• Alolema(s): dór. -άς A.Th.945
repartidor πικρὸς χρημάτων κακὸς δ. Ἄρης A.l.c., cf. Poll.4.176
•en derecho ático partidor, repartidor de bienes comunes εἰς δατητῶν αἵρεσιν Arist.Ath.56.6, Harp.s.u. δατεῖσθαι, Poll.8.136, Sud.s.u. δατεῖσθαι.
German (Pape)
[Seite 524] ὁ, Vertheiler, Aesch. Spt. 945 χρημάτων, vgl. Harpocr. u. Poll. 4, 176. 8, 136.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui fait un partage.
Étymologie: δατέομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δατητής -οῦ, ὁ, Dor. δατητάς [δατέομαι] verdeler.
Russian (Dvoretsky)
δᾰτητής: οῦ ὁ
1) распределитель (χρημάτων Aesch.);
2) (в атт. праве) датет (уполномоченный по разделу наследства) Arst.
Greek Monolingual
δατητής, ο (Α)
ο διανεμητής, ο μοιραστής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δατη- του δατέομαι].
Greek Monotonic
δατητής: -οῦ, ὁ, αυτός που διαμοιράζει, μοιραστής, διανομέας, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
δατητής: -οῦ, ὁ, ὁ διαμοιράζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 945, Ἀριστ. Ἀποσπ. 383, Λυσ. παρ’ Ἁρπ.
Middle Liddell
δατέομαι, a distributer, Aesch.