κυνόφρων: Difference between revisions
From LSJ
Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />impudent comme un chien.<br />'''Étymologie:''' [[κύων]], [[φρήν]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />impudent comme un chien.<br />'''Étymologie:''' [[κύων]], [[φρήν]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κυνόφρων -ονος [κύων, φρήν] met hondenmentaliteit (schaamteloos). | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κῠνόφρων:''' 2, gen. ονος бесстыдный как пес Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''κῠνόφρων:''' -ον ([[φρήν]]), αυτός που έχει [[μυαλό]] σκύλου, [[αδιάντροπος]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''κῠνόφρων:''' -ον ([[φρήν]]), αυτός που έχει [[μυαλό]] σκύλου, [[αδιάντροπος]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κῠνόφρων''': -ον, ἔχων [[φρόνημα]] κυνός, [[ἀναίσχυντος]], ἀδιάντροπος, Αἰσχύλ. Χο. 622. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κῠνό-φρων, ον, [[φρήν]]<br />dog-[[minded]], [[shameless]], Aesch. | |mdlsjtxt=κῠνό-φρων, ον, [[φρήν]]<br />dog-[[minded]], [[shameless]], Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:05, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, gen. ονος, dog-minded, shameless of soul, A.Ch.621 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
impudent comme un chien.
Étymologie: κύων, φρήν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυνόφρων -ονος [κύων, φρήν] met hondenmentaliteit (schaamteloos).
Russian (Dvoretsky)
κῠνόφρων: 2, gen. ονος бесстыдный как пес Aesch.
Greek Monolingual
κυνόφρων, -ον (Α)
αυτός που συμπεριφέρεται σαν σκύλος, αναίσχυντος, αδιάντροπος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)- + -φρων (εκτεταμένη - ετεροιωμένη βαθμίδα της λ. φρήν «νους, φρόνημα»), πρβλ. γυναικόφρων, τυραννόφρων].
Greek Monotonic
κῠνόφρων: -ον (φρήν), αυτός που έχει μυαλό σκύλου, αδιάντροπος, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
κῠνόφρων: -ον, ἔχων φρόνημα κυνός, ἀναίσχυντος, ἀδιάντροπος, Αἰσχύλ. Χο. 622.