συγχορευτής: Difference between revisions
From LSJ
Τῶν εὐτυχούντων πάντες ἄνθρωποι φίλοι → Homines amici sunt omnes felicibus → Nur derer, die im Glück sind, Freund ist jeder Mensch
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui fait partie du même chœur de danse.<br />'''Étymologie:''' [[συγχορεύω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />qui fait partie du même chœur de danse.<br />'''Étymologie:''' [[συγχορεύω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=συγχορευτής -οῦ, ὁ [συγχορεύω] mededanser. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συγχορευτής:''' οῦ ὁ участник пляски, танцор Xen., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''συγχορευτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που χορεύει μαζί με κάποιον [[άλλο]], [[σύντροφος]] στον χορό, σε Ξεν. | |lsmtext='''συγχορευτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που χορεύει μαζί με κάποιον [[άλλο]], [[σύντροφος]] στον χορό, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''συγχορευτής''': -οῦ, ὁ, ὁ συγχορεύων, Πλάτ. Νόμ. 653Ε, 665Α, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 20. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=συγ-[[χορευτής]], οῦ, ὁ,<br />a [[companion]] in a [[dance]], Xen. | |mdlsjtxt=συγ-[[χορευτής]], οῦ, ὁ,<br />a [[companion]] in a [[dance]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:15, 2 October 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, companion in the dance, Pl.Lg.654a, 665a, X.HG2.4.20.
German (Pape)
[Seite 971] ὁ, Mittänzer; Plat. Legg. II, 653 c; Xen. Hell. 2, 4, 20.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui fait partie du même chœur de danse.
Étymologie: συγχορεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγχορευτής -οῦ, ὁ [συγχορεύω] mededanser.
Russian (Dvoretsky)
συγχορευτής: οῦ ὁ участник пляски, танцор Xen., Plut.
Greek Monolingual
ο, θηλ. συγχορεύτρια, ΝΑ συγχορεύω
αυτός που χορεύει μαζί με κάποιον άλλο, σύντροφος στον χορό
αρχ.
λάτρης της ίδιας θεότητας.
Greek Monotonic
συγχορευτής: -οῦ, ὁ, αυτός που χορεύει μαζί με κάποιον άλλο, σύντροφος στον χορό, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
συγχορευτής: -οῦ, ὁ, ὁ συγχορεύων, Πλάτ. Νόμ. 653Ε, 665Α, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 20.
