δυσέριστος: Difference between revisions
Ἑαυτὸν οὐδεὶς ὁμολογεῖ κακοῦργος ὤν → Nemo maleficus se fatetur maleficum → Von sich gibt keiner zu, dass er ein Schurke ist
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui accompagne des querelles funestes;<br /><b>2</b> difficile à vaincre (dans une dispute).<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἐρίζω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui accompagne des querelles funestes;<br /><b>2</b> difficile à vaincre (dans une dispute).<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἐρίζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσέριστος:''' [[исполненный раздора]]: τὸ δυσέριστον [[αἷμα]] φυσῶν [[Ἄρης]] Soph. Арей, дышащий кровавым раздором. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δυσέριστος:''' -ον, αυτός που ρίχνεται, πέφτει σε άτυχη [[φιλονικία]], [[διαμάχη]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''δυσέριστος:''' -ον, αυτός που ρίχνεται, πέφτει σε άτυχη [[φιλονικία]], [[διαμάχη]], σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]έριστος, ον<br />[[shed]] in [[unholy]] [[strife]], Soph. | |mdlsjtxt=[[δυσ-]]έριστος, ον<br />[[shed]] in [[unholy]] [[strife]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, pertaining to unholy strife, αἷμα S.El. 1385 (lyr.); σπουδή Cleanth.Stoic.1.122.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): δυσήρ- Hsch.
1 perteneciente a una contienda impía, que acompaña a querellas funestas, αἷμα S.El.1385, σπουδή Cleanth.Fr.Poet.1.27.
2 de pers. pendenciero Hsch.l.c.
German (Pape)
[Seite 680] 1) αἷμα, Soph. El. 1377, des Unglücks-Streites Blut, Schol. τὸ δι' ἔριν γιγνόμενον κακόν; Döderlein bei Passow, wie ἄζηλος, was nicht zu beneiden; Andere, wie ἂμαχος, = unbezwinglich, – 2) = δύσερις, VLL.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui accompagne des querelles funestes;
2 difficile à vaincre (dans une dispute).
Étymologie: δυσ-, ἐρίζω.
Russian (Dvoretsky)
δυσέριστος: исполненный раздора: τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης Soph. Арей, дышащий кровавым раздором.
Greek (Liddell-Scott)
δυσέριστος: -ον, γενόμενος ἐν κακῇ ἔριδι, αἷμα Σοφ. Ἠλ. 1385.
Greek Monolingual
δυσέριστος, -ον (Α)
αυτός που προέρχεται από ολέθρια φιλονικία («τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης», Σοφ.).
Greek Monotonic
δυσέριστος: -ον, αυτός που ρίχνεται, πέφτει σε άτυχη φιλονικία, διαμάχη, σε Πλούτ.
Middle Liddell
δυσ-έριστος, ον
shed in unholy strife, Soph.
