φθοροποιός: Difference between revisions
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui corrompt <i>ou</i> détruit, pernicieux.<br />'''Étymologie:''' [[φθορά]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui corrompt <i>ou</i> détruit, pernicieux.<br />'''Étymologie:''' [[φθορά]], [[ποιέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φθοροποιός:''' [[причиняющий порчу]], [[губительный]] (νόσων [[αἰτία]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ά, -ό / [[φθοροποιός]], -όν, ΝΜΑ, θηλ. και -ός Ν<br />αυτός που προξενεί [[φθορά]], [[βλαπτικός]], [[καταστρεπτικός]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που προκαλεί [[διακοπή]] της κύησης<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που υπόκειται σε [[φθορά]], [[φθαρτός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φθορά]] <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]]]. | |mltxt=-ά, -ό / [[φθοροποιός]], -όν, ΝΜΑ, θηλ. και -ός Ν<br />αυτός που προξενεί [[φθορά]], [[βλαπτικός]], [[καταστρεπτικός]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που προκαλεί [[διακοπή]] της κύησης<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που υπόκειται σε [[φθορά]], [[φθαρτός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φθορά]] <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 16:40, 3 October 2022
English (LSJ)
όν, A causing destruction, Boëth.Stoic.3.265, Petos. ap. Vett. Val.80.7, Dsc.Alex. Praef., Placit.5.30.1, Doroth. in Cat.Cod.Astr.2.196; δύναμις Ph.2.96; πάθος Simp. in Cael.436.26: c. gen., Ph.2.327, al.; τῶν ζῴων Gp.2.27.5; μεταβολὴ φ. τοῦ μεταβαλλομένου Dam.Pr.414. 2 abortifacient, Ps.-Dsc.1.1.
German (Pape)
[Seite 1273] Schaden bereitend, dah. verderbend, schädlich, tödtlich; Plut.; Philo bei Suid.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui corrompt ou détruit, pernicieux.
Étymologie: φθορά, ποιέω.
Russian (Dvoretsky)
φθοροποιός: причиняющий порчу, губительный (νόσων αἰτία Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
φθοροποιός: -όν, ὁ ἐπιφέρων φθοράν, καταστρεπτικός, Διοσκ. π. Ἰοβόλων σ. 51 Kühn, Πλούτ. 2. 911Α, συχνὸν παρὰ Φίλωνι. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 149.
Spanish
Greek Monolingual
-ά, -ό / φθοροποιός, -όν, ΝΜΑ, θηλ. και -ός Ν
αυτός που προξενεί φθορά, βλαπτικός, καταστρεπτικός
μσν.
αυτός που προκαλεί διακοπή της κύησης
αρχ.
(με παθ. σημ.) αυτός που υπόκειται σε φθορά, φθαρτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φθορά + -ποιός].
