ὁμόκαπος: Difference between revisions

From LSJ

Αὐθαίρετος λύπη 'στὶν ἡ τέκνων σποράProcreation is a self-chosen suffering → Spontalis est miseria satio liberûm → Die Kinderzeugung ist ein selbstgewähltes Leid

Menander, Monostichoi, 641
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
 
Line 4: Line 4:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />compagnon de crèche, <i>càd</i> de table.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], [[κάπη]].
|btext=ος, ον :<br />compagnon de crèche, <i>càd</i> de table.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], [[κάπη]].
}}
{{elru
|elrutext='''ὁμόκᾰπος:''' [[κάπη]] питающийся вместе, т. е. вместе живущий (Arst. - v. l. [[ὁμόκαπνος]]).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 13: Line 16:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὁμόκᾰπος:''' -ον ([[κάπη]]), [[ομοτράπεζος]], συνδαιτημόνας, στον Αριστ.
|lsmtext='''ὁμόκᾰπος:''' -ον ([[κάπη]]), [[ομοτράπεζος]], συνδαιτημόνας, στον Αριστ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὁμόκᾰπος:''' [[κάπη]] питающийся вместе, т. е. вместе живущий (Arst. - v. l. [[ὁμόκαπνος]]).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ὁμό-κᾰπος, ον, [[κάπη]]<br />[[eating]] [[together]], ap. Arist.
|mdlsjtxt=ὁμό-κᾰπος, ον, [[κάπη]]<br />[[eating]] [[together]], ap. Arist.
}}
}}

Latest revision as of 21:45, 3 October 2022

German (Pape)

[Seite 337] (κάπη), zusammen essend, zusammen lebend, Epimenid. bei Arist. pol. 1, 2.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
compagnon de crèche, càd de table.
Étymologie: ὁμός, κάπη.

Russian (Dvoretsky)

ὁμόκᾰπος: κάπη питающийся вместе, т. е. вместе живущий (Arst. - v. l. ὁμόκαπνος).

Greek (Liddell-Scott)

ὁμόκᾰπος: -ον, (κάπη) ὁ ὁμοῦ τρώγων, Ἐπιμενίδ. ἐν Ἀριστ. Πολιτ. 1. 2, 5· ἕτεροι προτιμῶσιν ὁμόκαπνος, ὁ ἐν τῷ αὐτῷ καπνῷ, ἢ παρὰ τὴν αὐτὴν ἑστίαν, ὁ ὁμοῦ ζῶν, ἴδε Göttling σ. 479. - Ἴδε Κόντου Φιλολ. Ποικίλα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 173.

Greek Monolingual

ὁμόκαπος, ὁ (Α)
συν. στον πληθ. οἱ ὁμόκαποι
συνδαιτημόνες, ομοτράπεζοι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + κάπη «φάτνη, θέση για τροφή ζώων»].

Greek Monotonic

ὁμόκᾰπος: -ον (κάπη), ομοτράπεζος, συνδαιτημόνας, στον Αριστ.

Middle Liddell

ὁμό-κᾰπος, ον, κάπη
eating together, ap. Arist.