νεοτόκος: Difference between revisions
Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ' ἔμφρων πατήρ → Prudente patre bonum non maius filio → Dem Sohn ist ein verständiger Vater größtes Gut
mNo edit summary |
m (pape replacement) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=νεο-[[τόκος]], ον, [[τίκτω]]<br />having [[just]] brought [[forth]], Eur. | |mdlsjtxt=νεο-[[τόκος]], ον, [[τίκτω]]<br />having [[just]] brought [[forth]], Eur. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>eben erst [[geboren]] [[habend]]</i>, Eur. <i>[[Bacch]]</i>. 700 und Sp., wie Plut. <i>Alex</i>. 33. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:46, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, Act., having just brought forth, E. Ba. 701, Aret. CA 2.3; λύκαινα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστούς DH. 1.79, Plu. 2.320d.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui vient d'enfanter.
Étymologie: νέος, τίκτω.
English (Slater)
νεοτόκος of recent childbirth, ἄπεπλος ἐκ λεχέων νεοτόκων (sc. Ἀλκμήνα, from the bed where she had just given birth to Herakles and Iphikles) (Pae. 20.14)
Greek Monolingual
-ο (Α νεοτόκος και νεητόκος, -ον)
αυτός που γέννησε πρόσφατα («λύκαινα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστούς», Δίον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -τόκος (< τίκτω), πρβλ. θεο-τόκος, τελειο-τόκος. Η παροξυτονία προσδίδει στον τ. ενεργητική σημ.].
Russian (Dvoretsky)
νεοτόκος:
I adj. f недавно родившая (ἵππος θήλεια Plut.).
II ἡ молодая мать Eur.
Middle Liddell
νεο-τόκος, ον, τίκτω
having just brought forth, Eur.
German (Pape)
eben erst geboren habend, Eur. Bacch. 700 und Sp., wie Plut. Alex. 33.
