διολισθαίνω: Difference between revisions
ὥστε ὁ βίος, ὢν καὶ νῦν χαλεπός, εἰς τὸν χρόνον ἐκεῖνον ἀβίωτος γίγνοιτ' ἂν τὸ παράπαν → and so life, which is hard enough now, would then become absolutely unendurable
m (pape replacement) |
|||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διολισθαίνω:''' атт. [[διολισθάνω]] (impf. διωλίσθανον, aor. 2 διώλισθον)<br /><b class="num">1)</b> [[скользя проходить]], [[скользить]] (ἡ [[ναῦς]] διολισθαίνουσα ἐπ᾽ [[ἄκρων]] τῶν κυμάτων Luc.);<br /><b class="num">2)</b> [[ускользать]], [[убегать]] (τινά Arph., Plat.; φόβους καὶ κινδύνους Polyb.; δ. καὶ ὑποφεύγειν τι Plut.);<br /><b class="num">3)</b> [[соскальзывать]]: τὴν γλῶτταν διολισθαίνων Luc. с заплетающимся языком. | |elrutext='''διολισθαίνω:''' атт. [[διολισθάνω]] (impf. διωλίσθανον, aor. 2 διώλισθον)<br /><b class="num">1)</b> [[скользя проходить]], [[скользить]] (ἡ [[ναῦς]] διολισθαίνουσα ἐπ᾽ [[ἄκρων]] τῶν κυμάτων Luc.);<br /><b class="num">2)</b> [[ускользать]], [[убегать]] (τινά Arph., Plat.; φόβους καὶ κινδύνους Polyb.; δ. καὶ ὑποφεύγειν τι Plut.);<br /><b class="num">3)</b> [[соскальзывать]]: τὴν γλῶτταν διολισθαίνων Luc. с заплетающимся языком. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=([[ὀλισθαίνω]]), Sp., wie Luc. und Pol.; auch [[διολισθάνω]]; <i>durchgleiten, -[[schlüpfen]]</i>; ὑπὸ τοὺς δακταλους Hippocr.; τῶν κυμάτων, durch die [[Wellen]] <i>[[hingleiten]]</i>, Luc. <i>dom</i>. 12; dah. = <i>[[entschlüpfen]]</i>; καὶ διαδαεσθαί τινα Plat. <i>Phaed</i>. 87e; vgl. Ar. <i>Nub</i>. 434; oft bei Pol. und Sp.; [[neben]] πταίειν, <i>[[ausgleiten]]</i>, Hdn. 5.6.18. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:07, 24 November 2022
French (Bailly abrégé)
impf. διωλίσθανον, ao.2 διώλισθον;
1 glisser à travers;
2 échapper à, acc..
Étymologie: διά, ὀλισθαίνω.
Greek Monolingual
(AM διολισθαίνω
Α και διολισθάνω) ολισθαίνω
1. γλιστρώ ανάμεσα και φεύγω, ξεγλιστρώ
2. (για πλοίο) πλέω ελαφρά και γρήγορα
3. γλιστρώ και πέφτω
νεοελλ.
ξεγλιστρώ, ξεφεύγω
αρχ.
φρ. «διολισθαίνω τὴν γλῶτταν»
(για μεθυσμένους) τραυλίζω.
Russian (Dvoretsky)
διολισθαίνω: атт. διολισθάνω (impf. διωλίσθανον, aor. 2 διώλισθον)
1) скользя проходить, скользить (ἡ ναῦς διολισθαίνουσα ἐπ᾽ ἄκρων τῶν κυμάτων Luc.);
2) ускользать, убегать (τινά Arph., Plat.; φόβους καὶ κινδύνους Polyb.; δ. καὶ ὑποφεύγειν τι Plut.);
3) соскальзывать: τὴν γλῶτταν διολισθαίνων Luc. с заплетающимся языком.
German (Pape)
(ὀλισθαίνω), Sp., wie Luc. und Pol.; auch διολισθάνω; durchgleiten, -schlüpfen; ὑπὸ τοὺς δακταλους Hippocr.; τῶν κυμάτων, durch die Wellen hingleiten, Luc. dom. 12; dah. = entschlüpfen; καὶ διαδαεσθαί τινα Plat. Phaed. 87e; vgl. Ar. Nub. 434; oft bei Pol. und Sp.; neben πταίειν, ausgleiten, Hdn. 5.6.18.
