οἰκοφθόρος: Difference between revisions
τὸ ἐμόν γ' ἐμοὶ λέγεις ὄναρ → you are telling me what I know already, you are telling me my own dream
m (pape replacement) |
|||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ruine une maison, prodigue;<br /><b>2</b> coupable d'adultère.<br />'''Étymologie:''' [[οἶκος]], [[φθείρω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui ruine une maison]], [[prodigue]];<br /><b>2</b> coupable d'adultère.<br />'''Étymologie:''' [[οἶκος]], [[φθείρω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 18:15, 28 November 2022
English (LSJ)
ὁ, A one who ruins a house, a prodigal, synonym: φθορόοικος E. Fr.1055, Pl.Lg.689d, Ph.1.311. II seducer, adulterer, PGrenf. 1.53.19 (-φθερ-, iv A.D.), Suid. s.v. Ἱλάριος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ruine une maison, prodigue;
2 coupable d'adultère.
Étymologie: οἶκος, φθείρω.
Russian (Dvoretsky)
οἰκοφθόρος: ὁ разоритель, расточитель Plat.
Greek (Liddell-Scott)
οἰκοφθόρος: ὁ, ὁ φθείρων, καταστρέφων οἶκον, ἄσωτος, Εὐρ. Ἀποσπ. 1041, Πλάτ. Νόμ. 689D, Διον. Ἁλ. 1. 14· - ὁ ἐξαπατῶν γυναῖκα εἰς ἀσέλγειαν, μοιχός, Σουΐδ. ἐν λ. Ἱλάριος.
Greek Monotonic
οἰκοφθόρος: ὁ (φθείρω), αυτός που καταστρέφει ένα σπίτι, άσωτος, σε Πλάτ.
Middle Liddell
οἰκο-φθόρος, ὁ, φθείρω
one who ruins a house, a prodigal, Plat.
Mantoulidis Etymological
(=ἄσωτος). Ἀπό τό οἶκος + φθείρω, ὅπου δές γιά ἄλλα παράγωγα καθώς καί στή λέξη οἶκος.
German (Pape)
das Haus vernichtend; ἀνήρ, Eur. frg., von Hesych. μοιχός erkl.; das Vermögen vergeudend, Plat. Legg. III.689d; einzeln bei Sp.
