ὠφελήσιμος: Difference between revisions
Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
m (pape replacement) |
|||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> utile, avantageux;<br /><b>2</b> secourable, bienveillant.<br />'''Étymologie:''' [[ὠφελέω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[utile]], [[avantageux]];<br /><b>2</b> secourable, bienveillant.<br />'''Étymologie:''' [[ὠφελέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 18:40, 28 November 2022
English (LSJ)
ον, useful, serviceable, profitable, πολλοὶ μὲν ἐχθροί, παῦρα δ' ὠ. S.Aj.1022; ὠ. [λόγος] Ar.Av.317 (troch.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 utile, avantageux;
2 secourable, bienveillant.
Étymologie: ὠφελέω.
Russian (Dvoretsky)
ὠφελήσῐμος: оказывающий помощь или благодеяние, благодетельный, полезный Soph., Arph.
Greek (Liddell-Scott)
ὠφελήσιμος: -ον, χρήσιμος, ὠφέλιμος, ἐξ οὗ δύναταί τις νὰ ὠφεληθῇ, πολλοὶ μὲν ἐχθροί, παῦρα δ’ ὠφ. Σοφ. Αἴ. 1022· ὠφ. λόγος Ἀριστοφ. Ὄρν. 317.
Greek Monolingual
-ον, Α
ωφέλιμος, χρήσιμος («λόγον... ἡδύν, ὠφελήσιμον», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠφελῶ + κατάλ. -ήσιμος (πρβλ. βοηθ-ήσιμος)].
Greek Monotonic
ὠφελήσιμος: -ον, χρήσιμος, ωφέλιμος, σε Σοφ., Αριστοφ.
Middle Liddell
ὠφελήσιμος, ον, from ὠφελέω, useful, serviceable, Soph., Ar.
English (Woodhouse)
advantageous, beneficial, serviceable, useful
German (Pape)
ον, nützlich, nutzbar; Ar. Av. 317; Gegensatz ἐχθρός Soph. Aj. 1001.
