ἀνουθέτητος: Difference between revisions
οὕτως εἴη ἡμίν ὁ Θεός βοηθός καὶ τὸ ἱερὸν Αὐτοῦ Εὐαγγέλιον ὧδε ἐμφανισθέντα-ὁρκισθέντα → so help us God and Ηis holy Gospel the things here declared and sworn
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anouthetitos | |Transliteration C=anouthetitos | ||
|Beta Code=a)nouqe/thtos | |Beta Code=a)nouqe/thtos | ||
|Definition= | |Definition=ἀνουθέτητον,<br><span class="bld">A</span> [[unwarned]], [[unadmonished]], Isoc.2.4, D.''Ep.''3.11.<br><span class="bld">2</span> [[that will not be warned]], Men.''Mon.''49, Plu.2.283f. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />non blâmé, non averti.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[νουθετέω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[non blâmé]], [[non averti]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[νουθετέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 09:15, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀνουθέτητον,
A unwarned, unadmonished, Isoc.2.4, D.Ep.3.11.
2 that will not be warned, Men.Mon.49, Plu.2.283f.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no admite consejos de los tiranos ἀνουθέτητοι διατελοῦσιν Isoc.2.4, de Filipo, D.Ep.3.11, λόγοι Ph.2.266 (I p.211)
•de ahí ἀνουθέτητόν ἐστιν ἡ παρρησία Men.Mon.60, fig. θάλασσα Cyr.Al.M.69.528B.
2 incurable νόσος Cyr.Al.M.73.665C.
3 inexorable ἡ θεία τε καὶ ἀνουθέτητος ὀργή Cyr.Al.M.70.356C.
4 subst. τὸ ἀνουθέτητον = lo incorregible Plu.2.283f.
German (Pape)
[Seite 242] ungewarnt, Isocr. 2, 4; der sich nicht warnen läßt, Dem. ep. 3; Clem. Al.; παῤῥησία Man. monost. 49.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non blâmé, non averti.
Étymologie: ἀ, νουθετέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνουθέτητος:
1 непредостереженный, непредупрежденный Isocr.;
2 не слушающий никаких предупреждений, неисправимый Dem., Men., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνουθέτητος: -ον, ὁ μὴ νουθετηθείς, Ἰσοκρ. 15C: 2) ὁ μὴ θέλων νὰ ἀκούσῃ νουθεσίαν, Δημ. 1477.14, Μενάνδρου Μονόστ. 49.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀνουθέτητος, -ον)
εκείνος που δεν νουθετήθηκε, που δεν καθοδηγήθηκε με συμβουλές
αρχ.-μσν.
ανεπίδεκτος νουθεσίας.