ἁβρόπηνος: Difference between revisions
From LSJ
οὕτω τι βαθὺ καὶ μυστηριῶδες ἡ σιγὴ καὶ νηφάλιον, ἡ δὲ μέθη λάλον → silence is something profound and mysterious and sober, but drunkenness chatters
(big3_1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=avropinos | |Transliteration C=avropinos | ||
|Beta Code=a(bro/phnos | |Beta Code=a(bro/phnos | ||
|Definition= | |Definition=ἁβρόπηνον, ([[πήνη]]) [[of delicate texture]], Lyc.863. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[de delicado tejido]] προκαλύμματα A.<i>A</i>.690 (cj., pero cód. ἁβρότῑμος q.u.), πέπλοι Lyc.863. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[au tissu délicat]].<br />'''Étymologie:''' [[ἁβρός]], [[πήνη]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἁβρόπηνος:''' [[тонко вытканный]], [[из тончайшей ткани]] (προκαλύμματα Aesch. - [[varia lectio|v.l.]] [[ἁβρότιμος]]). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἁβρόπηνος''': -ον, ([[πήνη]]) ὁ ἔχων λεπτὴν ὑφήν, λεπτῶς ὑφασμένος, ἁβροπήνους πέπλους, Λυκόφ. 863: [[ὁπόθεν]] εἰσήχθη ὑπὸ Σαλμασίου εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 690· ἀντὶ τοῦ κοιν. ἁβροτίμων. | |lstext='''ἁβρόπηνος''': -ον, ([[πήνη]]) ὁ ἔχων λεπτὴν ὑφήν, λεπτῶς ὑφασμένος, ἁβροπήνους πέπλους, Λυκόφ. 863: [[ὁπόθεν]] εἰσήχθη ὑπὸ Σαλμασίου εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 690· ἀντὶ τοῦ κοιν. ἁβροτίμων. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''ἁβρόπηνος:''' -ον ([[πήνη]]), αυτός που έχει λεπτή ύφανση, κομψή [[πλέξη]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[πήνη]]<br />of [[delicate]] [[texture]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:37, 25 August 2023
English (LSJ)
ἁβρόπηνον, (πήνη) of delicate texture, Lyc.863.
Spanish (DGE)
-ον
de delicado tejido προκαλύμματα A.A.690 (cj., pero cód. ἁβρότῑμος q.u.), πέπλοι Lyc.863.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au tissu délicat.
Étymologie: ἁβρός, πήνη.
Russian (Dvoretsky)
ἁβρόπηνος: тонко вытканный, из тончайшей ткани (προκαλύμματα Aesch. - v.l. ἁβρότιμος).
Greek (Liddell-Scott)
ἁβρόπηνος: -ον, (πήνη) ὁ ἔχων λεπτὴν ὑφήν, λεπτῶς ὑφασμένος, ἁβροπήνους πέπλους, Λυκόφ. 863: ὁπόθεν εἰσήχθη ὑπὸ Σαλμασίου εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 690· ἀντὶ τοῦ κοιν. ἁβροτίμων.
Greek Monotonic
ἁβρόπηνος: -ον (πήνη), αυτός που έχει λεπτή ύφανση, κομψή πλέξη, σε Αισχύλ.
