ἐρημονόμος: Difference between revisions
From LSJ
Ἰσχυρότερον δέ γ' οὐδέν ἐστι τοῦ λόγου → Oratione nulla vis superior → Nichts ist gewiss gewaltiger als die Vernunft | Nichts ist gewiss gewalt'ger als der Rede Kraft
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=erimonomos | |Transliteration C=erimonomos | ||
|Beta Code=e)rhmono/mos | |Beta Code=e)rhmono/mos | ||
|Definition= | |Definition=ἐρημονόμον,<br><span class="bld">A</span> [[haunting the wilds]], θεαί A.R.4.1333; θῆρες ''AP''6.184 (Zos.); also in late Prose, ζῷα ἐ. Agath.2.24.<br><span class="bld">II</span> <b class="b3">ἐρημόνομος, ον,</b> [[desolate]], [[λόχμη]], [[πόντος]], [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 37.12, 47.510. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1026.png Seite 1026]] einsam, in der Wüste weidend, sich aufhaltend, Ap. Rh. 4, 1333; θῆρες, Zosim. 2 (VI, 184); Nonn. D. 14, 68. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐρημονόμος]], -ον και έρημόνομος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που συχνάζει στην έρημο («ἐρημονόμοι θεαί»)<br /><b>2.</b> [[έρημος]], [[ακατοίκητος]] («[[ἐρημονόμος]] [[λόχμη]]»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ερημο</i>- (<span style="color: red;"><</span> [[έρημος]]) <span style="color: red;">+</span> -[[νομός]] (<span style="color: red;"><</span> [[νέμω]])<br />[[πρβλ]]. [[ορειονόμος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐρημονόμος:''' [[обитающий в безлюдных местах]], [[степной]], [[дикий]] (θῆρες Anth.). | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:38, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐρημονόμον,
A haunting the wilds, θεαί A.R.4.1333; θῆρες AP6.184 (Zos.); also in late Prose, ζῷα ἐ. Agath.2.24.
II ἐρημόνομος, ον, desolate, λόχμη, πόντος, Nonn. D. 37.12, 47.510.
German (Pape)
[Seite 1026] einsam, in der Wüste weidend, sich aufhaltend, Ap. Rh. 4, 1333; θῆρες, Zosim. 2 (VI, 184); Nonn. D. 14, 68.
Greek Monolingual
ἐρημονόμος, -ον και έρημόνομος, -ον (Α)
1. αυτός που συχνάζει στην έρημο («ἐρημονόμοι θεαί»)
2. έρημος, ακατοίκητος («ἐρημονόμος λόχμη»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερημο- (< έρημος) + -νομός (< νέμω)
πρβλ. ορειονόμος.
Russian (Dvoretsky)
ἐρημονόμος: обитающий в безлюдных местах, степной, дикий (θῆρες Anth.).
