κακόφημος: Difference between revisions

From LSJ

Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur

Menander, Monostichoi, 97
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=kakofimos
|Transliteration C=kakofimos
|Beta Code=kako/fhmos
|Beta Code=kako/fhmos
|Definition=ον, [[ill-sounding]], [[ominous]], Sch.<span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>214</span>; [[τὸ κακόφημον]] [[evil]] or [[ominous words]], <span class="bibl">J.<span class="title">BJ</span>6.5.3</span>; of persons, [[foul-mouthed]], <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>166</span>. Adv. [[κακοφήμως]] = [[with evil words]], [[abusively]], <span class="bibl">Man.5.323</span>.
|Definition=κακόφημον, [[ill-sounding]], [[ominous]], Sch.[[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''214; [[τὸ κακόφημον]] [[evil]] or [[ominous words]], J.''BJ''6.5.3; of persons, [[foul-mouthed]], Ptol.''Tetr.''166. Adv. [[κακοφήμως]] = [[with evil words]], [[abusively]], Man.5.323.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:48, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κᾰκόφημος Medium diacritics: κακόφημος Low diacritics: κακόφημος Capitals: ΚΑΚΟΦΗΜΟΣ
Transliteration A: kakóphēmos Transliteration B: kakophēmos Transliteration C: kakofimos Beta Code: kako/fhmos

English (LSJ)

κακόφημον, ill-sounding, ominous, Sch.S.Aj.214; τὸ κακόφημον evil or ominous words, J.BJ6.5.3; of persons, foul-mouthed, Ptol.Tetr.166. Adv. κακοφήμως = with evil words, abusively, Man.5.323.

German (Pape)

[Seite 1305] von übler Vorbedeutung; – übel berüchtigt, in üblen Ruf bringend, Sp. – Adv., Han. 5, 323.

Greek (Liddell-Scott)

κακόφημος: -ον, κακῶς ἠχῶν, δυσοίωνος, Σχόλ. ἐις Σοφ. Αἴ. 214· τὸ κακόφημον, κακοί, δυσοίωνοι λόγοι, Ἰωσήπου Ἰουδ. Πόλ. 6. 5, 3. - Ἐπίρρ. -μως, μὲ κακοὺς, ὀνειδιστικοὺς λόγους, ὑβριστικῶς, Μανέθων 5. 323.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM κακόφημος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που έχει κακή φήμη, κακό όνομα, δυσφημισμένος («κακόφημη συνοικία»)
μσν.-αρχ.
αυτός που ηχεί κακώς, που φέρνει κακές ειδήσεις, δυσοίωνος
αρχ.
1. (για πρόσ.) αυτός που έχει γεμάτο στόμα
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ κακόφημον
κακοί, δυσοίωνοι λόγοι.
επίρρ...
κακοφήμως (Μ)
με κακούς, δυσφημιστικούς, ονειδιστικούς λόγους, υβριστικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -φημος (< φήμη), πρβλ. αγλαόφημος, ψευδόφημος].

Translations