ἀνθυπατικός: Difference between revisions
καὶ ποιήσας φραγέλλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας → And having made a whip out of cords he drove all from the temple sheep and cattle
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anthypatikos | |Transliteration C=anthypatikos | ||
|Beta Code=a)nqupatiko/s | |Beta Code=a)nqupatiko/s | ||
|Definition= | |Definition=ἀνθυπατική, ἀνθυπατικόν,<br><span class="bld">A</span> [[proconsular]], ἐξουσία D.C.58.7.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">ἀ. δεκαδαρχία</b> the body of military tribunes [[which took the place of the consulate]], Plu.2.277f. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />proconsulaire.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνθύπατος]]. | |btext=ή, όν :<br />[[proconsulaire]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀνθύπατος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 10:48, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀνθυπατική, ἀνθυπατικόν,
A proconsular, ἐξουσία D.C.58.7.
2 ἀ. δεκαδαρχία the body of military tribunes which took the place of the consulate, Plu.2.277f.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 proconsular τήν τε ἀνθυπατικὴν ἐξουσίαν αὐτῷ ἔδωκαν D.C.58.7.4.
2 ἀ. δεκαδαρχία tribuni militum consulari potestate, colegio de diez tribunos militares con prerrogativas de cónsul Plu.2.277f.
3 neutr. subst. τὸ ἀνθυπατικόν el archivo proconsular, TAM 3.1.657.
German (Pape)
[Seite 235] proconsularisch.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
proconsulaire.
Étymologie: ἀνθύπατος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνθυπᾰτικός: проконсульский Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνθυπατικός: -ή, -όν, ὁ τοῦ ἀνθυπάτου, ἀνθυπατικῆς ἐξουσίας Δίων Κ. 58. 7· παρὰ Βυζ. ὡσαύτως ἀνθυπατιανός, ή, όν. 2) ἀνθυπατικὴ δεκαδαρχία, τὸ σωματεῖον τῶν χιλιάρχων (tribuni militares), οἵτινες εἶχον ὑπατικὴν ἐξουσίαν, Πλούτ. 2. 277Ε.
Greek Monolingual
ἀνθυπατικός, -ή, -όν (Α)
1. αυτός που ανήκει στον ανθύπατο
2. «ανθυπατική δεκαδαρχία» (Πλούταρχος)
το σώμα των χιλιάρχων που είχε αναλάβει υπατικές εξουσίες.
Greek Monotonic
ἀνθυπᾰτικός: -ή, -όν, ανθυπατικός.
Middle Liddell
[from ἀνθύπατος
proconsular.