οὐατόεις: Difference between revisions

From LSJ

φωνὰ τύ τίς ἐσσι καὶ οὐδὲν ἄλλο → it's all voice you are, and nothing else | it's all voice ye are, and nought else

Source
(3b)
m (LSJ1 replacement)
 
(11 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=ouatoeis
|Transliteration C=ouatoeis
|Beta Code=ou)ato/eis
|Beta Code=ou)ato/eis
|Definition=εσσα, εν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">long-eared</b>, θήρ Call.<span class="title">Aet.Oxy.</span>2079.31; λαγώς <span class="title">AP</span>7.207 (Mel.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">with ears</b> or <b class="b2">handles</b>, σκύφος <span class="bibl">Simon.246</span>; καλαύροπες <span class="bibl">Antim.61</span>. (Cf. <b class="b3">ὠτώεις</b>.)</span>
|Definition=οὐατόεσσα, οὐατόεν,<br><span class="bld">A</span> [[long-eared]], θήρ Call.''Aet.Oxy.''2079.31; λαγώς ''AP''7.207 (Mel.).<br><span class="bld">2</span> [[with ears]] or [[handles]], σκύφος Simon.246; καλαύροπες Antim.61. (Cf. [[ὠτώεις]].)
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0408.png Seite 408]] εσσα, εν, = Vorigem, οὐατόεντα λαγων, mit langen Ohren, Mel. 120 (VII, 207).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0408.png Seite 408]] εσσα, εν, = Vorigem, οὐατόεντα λαγων, mit langen Ohren, Mel. 120 (VII, 207).
}}
{{bailly
|btext=όεσσα, όεν;<br /><b>1</b> [[qui a de longues oreilles]];<br /><b>2</b> [[à une]] <i>ou</i> à plusieurs anses.<br />'''Étymologie:''' [[οὖας]].
}}
{{elru
|elrutext='''οὐᾰτόεις:''' όεσσα, όεν ушастый, длинноухий ([[λαγώς]] Anth.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''οὐᾰτόεις''': εσσα, εν, ὁ ἔχων μακρὰ ὦτα, θὴρ Καλλ. Ἀποσπ. 320· [[λαγὼς]] Ἀνθ. Π. 7. 207. 2) ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβὰς, [[σκύφος]] Σιμωνίδ. 247· καλαῦροψ Ἀντίμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἰλ. Ψ. 845. ― Καθ᾿ Ἡσύχ.: «οὐατόεν· ὦτα ἔχον. καὶ [[ὅπερ]] ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς. ὀζῶδες, τραχύ».
|lstext='''οὐᾰτόεις''': εσσα, εν, ὁ ἔχων μακρὰ ὦτα, θὴρ Καλλ. Ἀποσπ. 320· [[λαγὼς]] Ἀνθ. Π. 7. 207. 2) ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβὰς, [[σκύφος]] Σιμωνίδ. 247· καλαῦροψ Ἀντίμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἰλ. Ψ. 845. ― Καθ᾿ Ἡσύχ.: «οὐατόεν· ὦτα ἔχον. καὶ [[ὅπερ]] ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς. ὀζῶδες, τραχύ».
}}
{{bailly
|btext=όεσσα, όεν;<br /><b>1</b> qui a de longues oreilles;<br /><b>2</b> à une <i>ou</i> à plusieurs anses.<br />'''Étymologie:''' [[οὖας]].
}}
}}
{{grml
{{grml
Line 25: Line 28:
|lsmtext='''οὐᾰτόεις:''' -εσσα, -εν, αυτός που έχει [[μακριά]] αυτιά, σε Ανθ.
|lsmtext='''οὐᾰτόεις:''' -εσσα, -εν, αυτός που έχει [[μακριά]] αυτιά, σε Ανθ.
}}
}}
{{elru
{{mdlsj
|elrutext='''οὐᾰτόεις:''' όεσσα, όεν ушастый, длинноухий ([[λαγώς]] Anth.).
|mdlsjtxt=οὐᾰτόεις, εσσα, εν<br />[[long]]-eared, Anth.
}}
}}

Latest revision as of 10:48, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οὐᾰτόεις Medium diacritics: οὐατόεις Low diacritics: ουατόεις Capitals: ΟΥΑΤΟΕΙΣ
Transliteration A: ouatóeis Transliteration B: ouatoeis Transliteration C: ouatoeis Beta Code: ou)ato/eis

English (LSJ)

οὐατόεσσα, οὐατόεν,
A long-eared, θήρ Call.Aet.Oxy.2079.31; λαγώς AP7.207 (Mel.).
2 with ears or handles, σκύφος Simon.246; καλαύροπες Antim.61. (Cf. ὠτώεις.)

German (Pape)

[Seite 408] εσσα, εν, = Vorigem, οὐατόεντα λαγων, mit langen Ohren, Mel. 120 (VII, 207).

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
1 qui a de longues oreilles;
2 à une ou à plusieurs anses.
Étymologie: οὖας.

Russian (Dvoretsky)

οὐᾰτόεις: όεσσα, όεν ушастый, длинноухий (λαγώς Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

οὐᾰτόεις: εσσα, εν, ὁ ἔχων μακρὰ ὦτα, θὴρ Καλλ. Ἀποσπ. 320· λαγὼς Ἀνθ. Π. 7. 207. 2) ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβὰς, σκύφος Σιμωνίδ. 247· καλαῦροψ Ἀντίμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἰλ. Ψ. 845. ― Καθ᾿ Ἡσύχ.: «οὐατόεν· ὦτα ἔχον. καὶ ὅπερ ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς. ὀζῶδες, τραχύ».

Greek Monolingual

οὐατόεις, -εσσα, -εν (Α)
1. αυτός που έχει μακριά αφτιά
2. μτφ. αυτός που έχει δύο λαβές οι οποίες μοιάζουν με αφτιά
3. (για δένδρο) αυτός που έχει κλαδιά τα οποία κλίνουν προς τα κάτω
4. (κατά τον Ησύχ.) «οὐατόεν
ὦτα ἔχον. καὶ ὅπερ ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς, ὀξώδης, τραχύς».
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς, οὔατος «αφτί» (βλ. λ. ους) + κατάλ. -όεις].

Greek Monotonic

οὐᾰτόεις: -εσσα, -εν, αυτός που έχει μακριά αυτιά, σε Ανθ.

Middle Liddell

οὐᾰτόεις, εσσα, εν
long-eared, Anth.