λαθίπονος: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
m (Text replacement - "<b class="b3">ῐ], ον,</b>" to "ῐ], ον,") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lathiponos | |Transliteration C=lathiponos | ||
|Beta Code=laqi/ponos | |Beta Code=laqi/ponos | ||
|Definition=[ῐ], ον, ([[λήθη]] < | |Definition=[ῐ], ον, ([[λήθη]]) [[forgetful of sorrow]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''711 (lyr.); [[βίοτος ὀδυνᾶν λαθίπονος]] = a [[life]] [[forget]]ting, i.e. [[free]] from, [[pain]], Id.''Tr.''1021 (hex.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui oublie ses douleurs]];<br /><b>2</b> [[qui fait oublier la fatigue]].<br />'''Étymologie:''' dor. p. *ληθίπονος, de [[λήθη]] et [[πόνος]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ᾱ], <i>[[die Mühen Kummer vergessend]], [[den Kummer vergessend]]</i>, [[Αἴας]], Soph. <i>Aj</i>. 697, Schol. [[ἐπιλήσμων]] τῆς λύπης; – <i>[[den Kummer vergessen machend]]</i>, λαθίπονον ὀδυνᾶν βίοτον, <i>Trach</i>. 1017 (vom Schol. τὴν λαθ. [[ἴασιν]] erkl.), nach Musgr. Conj. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λᾱθίπονος:''' (ῐ)<br /><b class="num">1</b> [[забывающий]] (свои) [[скорби]] ([[Αἴας]] Soph.);<br /><b class="num">2</b> [[дающий забвение печали]] (λ. ὀδυνᾶν [[βίοτος]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''λᾱθίπονος''': -ον, ([[λήθη]]) [[ἐπιλήσμων]] τοῦ κόπου, λησμονῶν τὴν ὀδύνην, τὴν λήθην, Σοφ. Αἴ. 711 (λυρ.)· [[βίοτος]] ὀδυνᾶν λ., [[βίος]] λησμονῶν τὰς ὀδύνας, δηλ. ἀπηλλαγμένος ὀδυνῶν, ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 1021 (λυρ.). | |lstext='''λᾱθίπονος''': -ον, ([[λήθη]]) [[ἐπιλήσμων]] τοῦ κόπου, λησμονῶν τὴν ὀδύνην, τὴν λήθην, Σοφ. Αἴ. 711 (λυρ.)· [[βίοτος]] ὀδυνᾶν λ., [[βίος]] λησμονῶν τὰς ὀδύνας, δηλ. ἀπηλλαγμένος ὀδυνῶν, ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 1021 (λυρ.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''λᾱθίπονος:''' [ῐ], -ον ([[λήθη]]), αυτός που λησμονεί, που ξεχνά την [[οδύνη]], τον πόνο, σε Σοφ.· [[βίοτος]] ὀδυνᾶν [[λαθίπονος]], [[ζωή]] απαλλαγμένη από πόνο, στον ίδ. | |lsmtext='''λᾱθίπονος:''' [ῐ], -ον ([[λήθη]]), αυτός που λησμονεί, που ξεχνά την [[οδύνη]], τον πόνο, σε Σοφ.· [[βίοτος]] ὀδυνᾶν [[λαθίπονος]], [[ζωή]] απαλλαγμένη από πόνο, στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=λᾱθί-πονος, ον [[λήθη]]<br />[[forgetful]] of [[sorrow]], Soph.; [[βίοτος]] ὀδυνᾶν λ. a [[life]] [[forgetful]] of [[pain]], Soph. | |mdlsjtxt=λᾱθί-πονος, ον [[λήθη]]<br />[[forgetful]] of [[sorrow]], Soph.; [[βίοτος]] ὀδυνᾶν λ. a [[life]] [[forgetful]] of [[pain]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:00, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῐ], ον, (λήθη) forgetful of sorrow, S.Aj.711 (lyr.); βίοτος ὀδυνᾶν λαθίπονος = a life forgetting, i.e. free from, pain, Id.Tr.1021 (hex.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui oublie ses douleurs;
2 qui fait oublier la fatigue.
Étymologie: dor. p. *ληθίπονος, de λήθη et πόνος.
German (Pape)
[ᾱ], die Mühen Kummer vergessend, den Kummer vergessend, Αἴας, Soph. Aj. 697, Schol. ἐπιλήσμων τῆς λύπης; – den Kummer vergessen machend, λαθίπονον ὀδυνᾶν βίοτον, Trach. 1017 (vom Schol. τὴν λαθ. ἴασιν erkl.), nach Musgr. Conj.
Russian (Dvoretsky)
λᾱθίπονος: (ῐ)
1 забывающий (свои) скорби (Αἴας Soph.);
2 дающий забвение печали (λ. ὀδυνᾶν βίοτος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
λᾱθίπονος: -ον, (λήθη) ἐπιλήσμων τοῦ κόπου, λησμονῶν τὴν ὀδύνην, τὴν λήθην, Σοφ. Αἴ. 711 (λυρ.)· βίοτος ὀδυνᾶν λ., βίος λησμονῶν τὰς ὀδύνας, δηλ. ἀπηλλαγμένος ὀδυνῶν, ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 1021 (λυρ.).
Greek Monolingual
λαθίπονος, -ον (Α)
1. αυτός που λησμονεί τους κόπους («ὅτ' Αἴας λαθίπονος πάλιν», Σοφ.)
2. αυτός που έχει απαλλαγεί από τη λύπη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λαθι- (βλ. λαθικηδής) + πόνος «κόπος»].
Greek Monotonic
λᾱθίπονος: [ῐ], -ον (λήθη), αυτός που λησμονεί, που ξεχνά την οδύνη, τον πόνο, σε Σοφ.· βίοτος ὀδυνᾶν λαθίπονος, ζωή απαλλαγμένη από πόνο, στον ίδ.
Middle Liddell
λᾱθί-πονος, ον λήθη
forgetful of sorrow, Soph.; βίοτος ὀδυνᾶν λ. a life forgetful of pain, Soph.
