κλαυστικός: Difference between revisions
From LSJ
ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις → as a foreigner, follow the laws of that country | when in Rome, do as the Romans do
(13_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klafstikos | |Transliteration C=klafstikos | ||
|Beta Code=klaustiko/s | |Beta Code=klaustiko/s | ||
|Definition= | |Definition=κλαυστική, κλαυστικόν, [[given to mourning]]. Adv. [[κλαυστικῶς]], ἔχειν Apollon. ''Lex.'' [[sub verbo|s.v.]] [[ὀψείοντες]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1446.png Seite 1446]] zum Weinen geneigt, weinerlich, καὶ [[πενθητικός]] Schol. Ar. Th. 1056; – κλαυστικῶς ἔχειν, Erkl. von [[κλαυσείω]], Apoll. L. H. v. ὀψείοντες. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1446.png Seite 1446]] zum Weinen geneigt, weinerlich, καὶ [[πενθητικός]] Schol. Ar. Th. 1056; – κλαυστικῶς ἔχειν, Erkl. von [[κλαυσείω]], Apoll. L. H. v. ὀψείοντες. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κλαυστικός''': -ή, -όν, ἐπιρρεπῶς ἔχων πρὸς τὸ κλαίειν, «κλαψιάρης», Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Θεσμ. 1056. Ἐπίρρ. κλαυστικῶς ἔχειν Ἀπολλ. Λεξ. ἐν λέξ. ὀψείοντες. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κλαυστικός]], -ή, -όν (Α) [[κλαυστός]]<br />[[επιρρεπής]] στα κλάματα, κλαψιάρης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κλαυστικῶς</i> (Α)<br /><b>φρ.</b> «κλαυστικῶς ἔχω» — [[επιθυμώ]] να κλάψω. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:15, 25 August 2023
English (LSJ)
κλαυστική, κλαυστικόν, given to mourning. Adv. κλαυστικῶς, ἔχειν Apollon. Lex. s.v. ὀψείοντες.
German (Pape)
[Seite 1446] zum Weinen geneigt, weinerlich, καὶ πενθητικός Schol. Ar. Th. 1056; – κλαυστικῶς ἔχειν, Erkl. von κλαυσείω, Apoll. L. H. v. ὀψείοντες.
Greek (Liddell-Scott)
κλαυστικός: -ή, -όν, ἐπιρρεπῶς ἔχων πρὸς τὸ κλαίειν, «κλαψιάρης», Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Θεσμ. 1056. Ἐπίρρ. κλαυστικῶς ἔχειν Ἀπολλ. Λεξ. ἐν λέξ. ὀψείοντες.
Greek Monolingual
κλαυστικός, -ή, -όν (Α) κλαυστός
επιρρεπής στα κλάματα, κλαψιάρης.
επίρρ...
κλαυστικῶς (Α)
φρ. «κλαυστικῶς ἔχω» — επιθυμώ να κλάψω.
