δοξοματαιόσοφος: Difference between revisions
From LSJ
(4) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=doksomataiosofos | |Transliteration C=doksomataiosofos | ||
|Beta Code=docomataio/sofos | |Beta Code=docomataio/sofos | ||
|Definition= | |Definition=δοξοματαιόσοφον, [[would-be philosopher]], Epigr. ap. Hegesand. 1. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δοξομᾰταιόσοφος) -ον<br />[[que cree fatua y vanamente ser sabio]], <i>Epigr.Adesp.FGE</i> 1757. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0657.png Seite 657]] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0657.png Seite 657]] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[philosophe infatué de son mérite]].<br />'''Étymologie:''' [[δόξα]], [[μάταιος]], [[σοφός]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δοξομᾰταιόσοφος''': -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288. | |lstext='''δοξομᾰταιόσοφος''': -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δοξομᾰταιόσοφος:''' -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι [[φιλόσοφος]], [[ψευδοφιλόσοφος]], [[δοκησίσοφος]], [[μωρόσοφος]], [[κενόσοφος]], κατά [[φαντασία]] [[σοφός]], σε Ανθ. | |lsmtext='''δοξομᾰταιόσοφος:''' -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι [[φιλόσοφος]], [[ψευδοφιλόσοφος]], [[δοκησίσοφος]], [[μωρόσοφος]], [[κενόσοφος]], κατά [[φαντασία]] [[σοφός]], σε Ανθ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=δοξο-μᾰταιό-σοφος, ον <i>adj</i><br />a would-be [[philosopher]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:49, 25 August 2023
English (LSJ)
δοξοματαιόσοφον, would-be philosopher, Epigr. ap. Hegesand. 1.
Spanish (DGE)
(δοξομᾰταιόσοφος) -ον
que cree fatua y vanamente ser sabio, Epigr.Adesp.FGE 1757.
German (Pape)
[Seite 657] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
philosophe infatué de son mérite.
Étymologie: δόξα, μάταιος, σοφός.
Greek (Liddell-Scott)
δοξομᾰταιόσοφος: -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.
Greek Monotonic
δοξομᾰταιόσοφος: -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι φιλόσοφος, ψευδοφιλόσοφος, δοκησίσοφος, μωρόσοφος, κενόσοφος, κατά φαντασία σοφός, σε Ανθ.
Middle Liddell
δοξο-μᾰταιό-σοφος, ον adj
a would-be philosopher, Anth.
