ἀποκώλυσις: Difference between revisions
From LSJ
Εὐνοῦχος ἄλλο θηρίον τῶν ἐν βίῳ → Eunuchus, alia vitam spurcans bestia → Ein weitres Lebensungetüm ist der Eunuch
(3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apokolysis | |Transliteration C=apokolysis | ||
|Beta Code=a)pokw/lusis | |Beta Code=a)pokw/lusis | ||
|Definition=εως, ἡ, | |Definition=-εως, ἡ, [[hindering]], X.''Eq.''3.11, J.''AJ''14.11.5. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-εως, ἡ<br />[[impedimento]] ἀναβάσεων X.<i>Eq</i>.3.11, cf. I.<i>AI</i> 14.285. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0310.png Seite 310]] ἡ, das Verhindern, Verweigern, Xen. de re equ. 3. 11. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br />[[empêchement]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκωλύω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀποκώλῡσις:''' εως ἡ [[помеха]] Xen. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀποκώλῡσις''': -εως, ἡ, ἀποποίησις, ἄρνησις, ἐπὶ ἵππων μὴ δεχομένων τὸν χαλινὸν ἢ τὸν ἀναβάτην, τὰς δέ γε τῶν χαλινώσεων καὶ ἀναβάσεων ἀποκωλύσεις Ξεν. Ἱππ. 3. 11· [[κώλυσις]], ἐμπόδιον, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ὀρέστ. 1571. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀποκώλυσις]], η (Α)<br />το να εμποδίζει, να μην επιτρέπει [[κανείς]] [[κάτι]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀποκώλῡσις:''' -εως, ἡ, [[παρεμπόδιση]], [[κωλυσιεργία]], σε Ξεν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[from [[ἀποκωλύω]]<br />a [[hindrance]], Xen. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 12:10, 25 August 2023
English (LSJ)
-εως, ἡ, hindering, X.Eq.3.11, J.AJ14.11.5.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
impedimento ἀναβάσεων X.Eq.3.11, cf. I.AI 14.285.
German (Pape)
[Seite 310] ἡ, das Verhindern, Verweigern, Xen. de re equ. 3. 11.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
empêchement.
Étymologie: ἀποκωλύω.
Russian (Dvoretsky)
ἀποκώλῡσις: εως ἡ помеха Xen.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκώλῡσις: -εως, ἡ, ἀποποίησις, ἄρνησις, ἐπὶ ἵππων μὴ δεχομένων τὸν χαλινὸν ἢ τὸν ἀναβάτην, τὰς δέ γε τῶν χαλινώσεων καὶ ἀναβάσεων ἀποκωλύσεις Ξεν. Ἱππ. 3. 11· κώλυσις, ἐμπόδιον, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ὀρέστ. 1571.
Greek Monolingual
ἀποκώλυσις, η (Α)
το να εμποδίζει, να μην επιτρέπει κανείς κάτι.
Greek Monotonic
ἀποκώλῡσις: -εως, ἡ, παρεμπόδιση, κωλυσιεργία, σε Ξεν.